Gousperou an Dedicaç gant un instruction

L. Prud'homme, 1849  (p. 514-516)


GOUSPEROU AN DEDY.
instruction evit an dedy eus a un ilis.

GOuel an Dedy eo an deiz ma vez bet dediet ha consacret un Ilis hennac da Zoue, evit servijout epquen d’he bidi ha d’he servija, evel maz eo an Dedy eus a Ilis sant Salver, pe veus a hini e reer ar gouel en navet devez eus ar mis Du, pe gouel an Dedy eus hoc’h Ilis Parres, mar de bet dediet.

Dre an Ilis pe an templ pe veus a hini ê solenniset an Dedy hac ar gonsecration, eo represantet ar Jerusalem celestiel, pehini eo an Ilis triomfant eus ar re eürus ebarz an eê, pere so evel quemenr a vein beo hac a servij da edifia an Ilis eus ar barados, hac ho deveus ranquet beza taillet ha policet er bed-ma dre naouspet seurt poaniou hac adversiteou, abarz beza bet diasezet ar vatimant celestiel-se. Chetu petra sinifi an hymn a so ama varlerc’h, hac a ro deoc’h da entent e renquit souffr ive abalamour da Zoue ar poaniou hac ar gontroliezou a erruo gueneoc’h, mar fell deoc’h beza unan eus a vemprou an Ilis triomfant er barados unan an deiziou-ma.

Evit gouel an Dedy eta e leverrot ar pevar salm guenta eus a C’bousperou ar Sul, hac evit pempet ar salm diveza eus a C’housperou ar Verc’hes, ha neuse e leverrot ar rest evel ma ê lequeet ama varlerc’h.

Capitulum.

VIdi civitatem sanctam, Jerusalem novam, descendentem de cœ-

Chabistr bian.

GUelet em eus ar guer santel Jerusalem hac hi nevez flamm, o tisquenn eus an eê digant Doue, ha preparet evel ur

vaouez nevez a ve en em ornet evit he fried.

R/. Graçou da Zoue.

lo à Deo, paratam sicut sponsam ornatam viro suo.

V/. Deo gratias.

Hymn an Dedy eus a un Ilis, var ton gallec : Dieu tout-puissant, Dieu de bonté, oc’h he cheinj un nebeudic.

O Jerusalem kear eürus,
Elêc’h ma rên ur peoc’h padus,
C’houi a vatisser en eêvou
Gant ar mein beo a eneou :
C’houi so curunet a Ælez,
Henvel ouz ur vaoues nevez.
An Ilis eo ar vaoues-se
Preparet hac ornet en eê,
Da eureuji ouz he fried
Jesus hon Autrou benniguet ;
He fave couls hac he oll mur
A so grêt eveus an aour pur.
He ferzier so mein precius
Digoret d’an dud vertuzus ;
Rac dre vertuz ar meritou
Hac o c’houzanv cals a boaniou
Evit Doue ama er bed,
E vezer eno recevet.
Gant an artisan hon Autrou
E vez renquet en ho flaçou
Ar mein taillet ha policet
Dre adversiteou calet,
Ha disposet da chom neuse
Pelloc’h en edifiç sacr-se.
Gloar da Zoue oll-galloudec,
D’an tri ferson eus an Dreindet,
So galvet an Tad eternel,
Ar Map hac ar Speret-Santel,
Hac a so un Doue epmuiquen,

URbs Jerusalem beata, dicta pacis visio, quae construitur in cœlis vivis ex lapidibus, et Angelis coronata, ut sponsata comite.

Nova veniens è cœlo, nuptiali thalamo, præparata ut sponsata copuletur Domino : plateæ et muri ejus ex auro purissimo.

Portæ nitent margaritis, adytis patentibus, et virtute meritorum illùc introducitur omnis qui ob Christi nomen hìc in mundo premitur.

Tunsionibus, pressuris expoliti lapides, suis coaptantur locis per manus artificis, disponuntur permansuri sacris ædificiis.

Gloria et honor Deo usquequaquè Aliissimo, unà Patri Filiogue, inclyto Paradeto , cui laus est et potestas per æterna sæcula. Amen.

V/. Domum tuam, Domine, decet sanctitudo.

R/. In longitudine dierum.

Meulet ra vezo da viquen.

Evelse bezet grêt.

V/. Ar santelez, va Doue, a zere ouz ho ti.

R/. Epad an oll amser.

Antiphona.

O Quam metuendus est locus iste ! verè non est hic aliud nisi domus Dei et porta cœli.

D’ar Magnificat, Antifonen.

O Peguement a zoujanç hac a respet a c’houlen ar plaç santel-ma ! evit guir ne d’eo quen tra nemet ti Doue ha pors an eê.

Oremus.

DEus, qui nobis per singulos annos hujus sancti templi tui consecrationis reparas diem et sacris semper mysteriis repræsentas incolumes ; exaudi preces populi tui, et præsta ut quisquis hoc templum beneficia petiturus ingreditur, cuncta se impetrasse lætetur. Per Dominum nostrum, etc.

Pedomp Doue.

MA Doue, c’houi pebini a ra deomp ar c’hraç da renouveli bep bloaz ar memor eus an deiz-ma oe consacret an templ santel-ma deoc’h ha da assista gant iec’het ato er mysteriou sacr eus ar solennite-ma ; plijet gueneoc’h exauci pedennou ho pobl, ha rei ar c’hraç ive da guement hini a antre en templ-ma evit goulen ouzoc’h ar faveriou pe veus a re en deveus izom, ma en devezo ar gonsolation d’ho beza obtenet oll ar pez a c’houlennomp ouzoc’h dre verit ho Map quer Jesus-Christ hon Autrou, pehini a vev bac a ren gueneoc’h, etc.

Mar bez great da ur sulvez ar solennite eus an Dedy, e leverrot ive Oræson ar Sul-se varlerc’h Oræson an Dedy.