Unan anezo a deuas da veza arc’heskob.
Unan-all, eskob.
Eun trede, vikel vras.
Ar pevare, person en e barrez.
Ar pemped, kure.
Unan a oe ermid en eur c’hoad.
Ar seizvet a yoa eat da laer. Ken brudet oa e daoliou kaer zoken, ma oe lakeat da vestr war ar re-all. Mont a rea da beilha ar veajourien war an hentchou bras, da beilha ar c’hestel hag ar c’houenchou. Deuet oa da veza spount an holl dre ar c’harter. Deuet oa da veza glac’har e dad, e vamm hag e vreudeur.
Hogen, eun termen a zo da bep tra er bed-ma, hag an tregont vloaz roet gant Guilhou goz da Vao Kergarreg a yoa o vont da echui. Ar paour kez den a deu da veza tenvalloc’h tenvalla e benn. War zantelez e vugale, nemet unan, e fizie kalz evit kaout skoazel er stourmad ez ea da gaout.
Mont a reas da govez gant an hini anezo a yoa person ar barrez. D’ezan e tibunas ar guden penn-da-benn. Ar beleg a skrijas gont heuz o klevet traou ker grevus. N’en doa ket, emezan, galloud da absolvi eur pec’hed ker bras. Hag e kasas ar pec’her d’e vreur eskob. Heman a lavaras ar memes tra, hag a gasas Mao da gaout an arc’heskob, hag heman e gasas d’an ermid, d’ar c’hoad.
An ermid a yoa eun den meurbed santel a dremene e holl amzer o pedi hag oc’h ober pinijen. Ne wele den ha n’en doa ken kompagnunez nemet loened ar c’hoad ; d’ar re-ma avat ez oa mignon bras, hag an eil a rente servich d’egile.
E eal mat a deue bemdez d’e welet ha da goms gantan evel gant eur mignon.
An ermid a yoa daoulinet war dreujou e zor, e zaou-
