En em gaout a reas eun dervez gant eur serjant, hag hen dioc’htu da ginnig e levriou.
— Petra eo an dra-ze ! eme ar zoudard… Almanagou nevez ?
— Gwelloc’h c’hoaz ! eme ar ministr.
— Petra int eta ?
— El levrigou-ma e tesker anaout ar relijion, ar gwir relijion, hon hini-ni.
— Ha pehini eo ho relijion !
— Ar relijion reformet [1].
— Mat, Aotrou, ho relijion neuze na dalv netra !
— Penaos ’ta ?
— Abalamour, ganeomp-ni, soudarded, pa vez « reformet » unan bennak, e vez lavaret d’ezan mont d’ar gear, n’eo mui mat evit ar zervich. Evel-se ’ta, dalc’hit ganeoc’h ho levriou ; ne gavfen saour ebet gant eur relijion « reformet » gant Konseilh ar Revu.
Bez ez eus kalz tud hizio hag a gav o brasa plijadur o wapaat ar veleien hag ar relijion ; ne vankont tro ebet d’hen ober. A-wechou koulskoude e kouez o meud en o dourn. Selaouit kentoc’h an darvoud-ma c’hoarvezet n’eus ket pell.
Eur person diwar ar meaz a zavas en eur c’hombod da veachi war an hent-houarn. Kenver ha kenver ec’h en em gavas gant eun Aotrou o veachi evit eun ti a gemwerz.
— Aotrou Person, eme ar bourc’hiz war eun ton trubard evel an hini a gemeras Judas pa lavare da Jezuz e teue d’e zaludi, klevet hoc’h eus ar c’helou bras ? Hag e rea ardou gant e vouez, hag e selle a gorn ouz
e amezeien.
- ↑ Ar relijion protestant, savet gant Luther.
