— Dioc’h ma livirit, c’houi a zo bet soudard ?
— Ya, aotrou.
— Evit doare hoc’h eus kollet eur c’har ?
— Ya, chomet eo bet war an dachen a vrezel, ha setu perak e welit ar groaz kaer-ma war va bruched.
— Goude m’oac’h distroet eus ar brezel eo hoc’h bet dimezet ?
— Ya, Aotrou. Ha roet en deus Doue bugale d’eoc’h ?
— Ya, bugale am eus, hag esper am eus e teuio eun deiz unan bennak anezo da zifen e vro evel m’en deus great o zad.
— Ha divac’hagn eo ar vugale-ze ? Ha bez o deus-i diou c’har pep hini anezo ?
— Ya, Aotrou, ken divac’hagn ha pep den.
— C’houi koulskoude, dioc’h ma welan, n’hoc’h eus nemet eur c’har ?
— Nan sur, mes petra fell d’eoc’h da lavaret war gement-se ?
— Me garfe e c’hellfac’h lavaret d’in penoas e c’hell ho pugale kaout diou c’har pep hini anezo, p’eo gwir c’houi, o zad, n’oc’h eus nemet unan ; ba mar en deus gallet Doue rei d’eoc’h-hu bugale hag o deus pep a ziou c’har, petra bennak n’en deus o zad nemet unan, livirit d’in ha dieasoc’h ez oa d’ezan rei peder gosten warnugent da bep hini ac’hanomp-ni ha pa n’en divije hon tad kenta nemet teir warnugent ?
Ama ar veajourien o doa c’hoarzet o klevet peziou kaër an doktor a droas c’hoarz a-eneb an doktor e-unan ; hag hema neuze a zerras e veg hag a oe mut epad ar penn diveza eus ar veaj. E gwirionez, eur gentel gwall c’hoero en devoa bet.
