Ar paotr-saout skoet e galon ivez n’hellas ket miret da lavaret :
— Paour kez roue !
— Ya, eme Annaig, paour kez roue !… Ar boan, ar glac’har, an anken n’emaint ket hepken e lod an dud a renk izel… Mes kendalc’homp gant hon istor.
Pa zavas Grallon e benn da zellet en dro d’ezan e welas o lugerni Ru-men-goulou, hag e lavaras gant eur vouez nerzus :
— War ar mean-ze hon tadou a skuilhe gwad da eun Doue didruez… Du-ze, me a zavo eun iliz d’ar gwir feiz evit derc’hel sonj a Gear-Iz, hag evit ma vezo gouezet he istor, me he hanvo Rumengol. Mamm dous hor Zalver Jezuz a vezo enoret e leac’h Teutatez hag Hezuz, ha bep bloaz, en enor d’ar groaz, me a raio lida eno eur pardon bras.
Pa vezo maro an doueou…
Laouik a droc’has he c’homz da Annaig.
— An doueou a livirit, Annaig ?
— Ya, an doueou… Ar roue Grallon a gomze eus falzdoueou ar baianed, adoret neuze c’hoaz gant hon tadou koz. Mar doa d’an ampoent kristenien evel ar roue Grallon, ez oa muioc’h c’hoaz a baianed. Evel-se ’ta, ar roue kristen en e zav war Mene-Hom a lavaras :
— Pa vezo maro an doueou, pa vezo diskaret eun darn eus dervennou hor c’hoajou, eun dervez bennak, pobl Breiz-Izel a ziredo du-ze eus ar pevar avel. Neuze, ma n’eo ket c’hoaz maro ar sonj eus ar roue Grallon e vezo lavaret : Nag a vurzudou a zo bet c’hoarvezet ama en amzeriou koz !…
Annaig a davas war gement-se. Sevel a reas da gregi en he baz kelen, en eur lavaret :
Ema an heol o vont da guzat e mougidel an drem-
