ar meneziou e bolz an nenv. Kerkent e klevas eur c’han ha n’oa ket eus an douar :
« Gloar da Zoue e bar an nenvou ! Peoc’h war an douar d’an dud a volontez vat ! »
Tri eal, gwisket gant dilhad gwenn skedus a dosteas ouz Obiaz hag a lavaras d’ezan evit hen dienkrezi :
« N’ho pezet nep aon, den karantezus, meulit Doue kentoc’h, rak ar Bugel a zo nevez ganet du-ze en ho ti, a vezo abeg eul levenez vras evit ar bobl a-bez : ar Zalver gedet eo, ar C’hrist, hon Aotrou !
« Kokoriko-o-o-o ! » eme Gan-Slear divar e doen goloet a erc’h.
Unan eus an elez a vousc’hoarzas d’ar c’hilhog hag a lavaras d’ezan :
« Ra vezi benniget, Kan-Sklear, te hag ac’h eus da genta meulet hag embannet donedigez ar Zalver divin, te hag ac’h eus en doare-ze gwestlet d’Ezan da vouez skiltrus ha freas !… Siouaz ! kan ar c’hilhog a zav hizio da embann ginivelez ar C’hrist a zavo ivez eun dervez da embann e Basion glac’harus ! Hekleoiou Jeruzalem hen aslavaro eun deiz, ha drezout, kilhog, ez ai broud ar morc’hed e kalon an diskibl nac’het gantan e Vestr a-benn teir gwech. Abalamour da-ze, o Kan-Sklear, — perak n’hen lavarfen ket d’it ? — e vezo lakeat da skeuden e kichen hini ar Groaz a vezo bet Jezuz warni o paea pec’hejou an dud. Evit echui, o kilhog evesiant ! evel ma ’z out bet savet war doen kraouig ar c’hinivelez, kenta iliz Hor Zalver war an douar, dont a raï eun dervez ma vezo gwintet da skeuden uhel uhel en oabl, da blava war ilizou Roue ar rouaned. Te, Kan-Sklear, a vezo kilhog an holl douriou ! evit ar c’hristen e vezi skeuden ar vertuz war evez, hag evit ar boblou da zont, skeuden ar frankiz ! »
Hag o veza lavaret kement-se, an eal a yeas gant an elez-all a-denn-askel a-dreuz an uhelderiou en eur gana :
« Gloar da Zoue e bar an nenvou ! »
