103 pe ar bed dlio lenli, livirit neuse deoc’h oe’h-unan : Doue am guél : ma barn a raï un deiz, ha ma funissa, mar deuan d*e offanci, elec’h ma teui d’am recompansi, mar sortian victoriu* eusan dentalion. Mar douc’h fidel da songeal evelhen er bresanc a Zoue, ne deus tentalion ebet-a guement na zeuac’h da drehi. Ar pevarzecvet devez a viz Fevrer. SANT VÂLANTIN, Belec ha Mmzm, Sant Valantin a Teve er Guaer aRomgant urfurnez quer bras, ma voa respetet non pas epquen gant ar Gris-tennen, mses c’hoas gant ar Bayanet. Ür garantez special en devoa evit ar beaurien; prezeg a ree an Aviel gant cals a frouez; e humilite, e zou^der ac un aer a santelez, a remerquet ê quement a ree ac a lavare, a ravisse an oll, aca ree dezâ gounit nn nombr bras a Enôu da Zoue. An Ampereur Claud o veza clevet coms anezân, evel eus a un den eus ur furnez ac eus ur mirit rar, a choan-teas e velet, ac a reas e glasq : ober a eure un diguemer mad dezan : cousgoude e lavaras ne voa quet contant ma ree profession eus a ur Religion control d’an Doueou eus e Rouantelez. Valantin arespontas : Princ, nla ana-fac’h an Doue pcini a adorân ac a servichan, e teufac’h d’en em estimout re eürus da gavout un hevelep maestt*. An Ampereur en interrogas var meur a articl eüs ar Feiz; ar Sant a explicas .dezâ quer sclaer ar poenchou principala eus ar Religion, nia commance da veza tou-chet dre an nerz eus e gomsou. Maes ar Prefet eus a Rom o veza represantet d’ar Princ-se an danger a voa na zeuzie ar bobl d’en em revolti en e enep, ma teuze d’en em renta Christen, ha da lesel Valantin heppunition^ ar Prin^ maleürus a vougas ar c’hra9, peini er presse ac er sollicite interieuramant d’en em gonvertissa, ac a abandonnas ar Sant d’ar Barner hanvet Astêr, evit ober dezâ e broces. Aslêra reasda Valantin dont d’e dy evit beza intcr- 4
Pajenn:Marigo - Buez ar Sænt, 1857.djvu/115
Ar bajenn-mañ n'eo ket bet adlennet