A hloër Mari én nean

Rouville, Alexandre-Joseph de (peotramant: Abbé d'Hérouville)
troet gant Guillôme, Joachim.
J.-M. Galles, 1829  (p. 289-293)



CHAPISTRE III.
A hloër Mari én nean.


ER SERVITOUR.


COMMANDET, Guirhiés santel, commandet a jamæs én nean ar er Batriarchet, drès péré é oh bet dré hou fidélité ; ar er Brofétet hac ar en Apostolet, drès péré é oh bet dré hou cred hac hou courage.

Commandet ar er Vartyret, drès péré é oh bet dré hou patiantæt dalhable ; ar er Gùirhiéset, drès péré é oh bet dré hou purtæt ; ar ol er-ré just, drès péré é oh bet dré hou humilité ; ar ol en Ælet, drès péré é oh bet dré hou ç’aboeissance ; ar ol er Séraphinet, drès péré é oh bet dré hou caranté.

M’hou admire ha m’hou ç’inour ar en trône liguernus-cé ar béhani é oh aséet, hac ar béhani, dré hou pouvoër étal en Eutru Doué, é oh retirance er béherion, soutén er-ré just, espérance er-ré affliget, recour ol en dut ag en doar.

Me drugairéca Doué ag er gloër-zé quer bras de béhani en dès hou saüet, ha rac m’en dès vennet ma vehai bet lodêc én hi hou corf memb quênt en dé ag er résurrection général.

Just oai ma vehai bet exant ag er gorromple ag er bé er horf-cé quer pur, é pehani en dès pliget guet Doué hum obér den.

Mæs pihue a éellou jamæs comprenein er gloër-zé ? Ma n’en dès jamæs lagat gùélet, na scoharn cleüet ; ma n’en dès jamæs calon mab-dén comprenet er péh en dès preparet Doué d’er-ré er hâr, a ni a gomprenou er péh en deoai preparet teoh, hui péhani en dès ean câret mui eit ol er Sænt assamble ?

Er gloër a béhani é jouisset a zou réglet non pas hemb quin ar er vrastet a hou rang, mæs hoah ar er vrastet a hou mérit.

Eit jugein ag en ihuéldæt ag er gloër-zé, ne faut meit considérein é ma é vam propre en dès vennet Doué glorifiein.

Mæs èl me ma brassoh pé bihannoh gloër er Sænt, revé me ma bet brassoh pé bihannoh ou mérit, hou rang a zou ehué sel-ihuelloh mé ma bet caërroh hou vertuïeu.

Hui e hoès én nean ur rang particuliér, ur rang difforhet doh hani er-réral ; hui a zou attaüe, gùir-é, infinimant izelloh eit Doué, mæs attaüe calz ihuelloh eit ol er péh n’en dé quet Doué.

Jaugeable oai m’en devehai bet en droët de gommandein d’en Ælet ha d’er Sænt, en hani de béhani en deoai Jesus reit er bouvoër de gommandein dehou ean-memb.

Ah ! guet péh gred é rantant-ind deoh queti-quetan en aboeissance hac en inourieu a zeliant teoh !

Coutant ha joïus ag er berh e hoès ar nehai, ind hou chervige guet un dinérdæt a galon péhani a zou agréable de Zoué ean-memb.

Ind a drugairéca hemb cesse en Eutru Doué ag er græceu vras ha particuliér en dès accordet teoh, hac ind en trugairéca ag er gloër hemb par a ra deoh.

Péh ur joé, péh ur houtantemant ér mêlationeu a rant teoh hui-memb ! Péh un dinérdæt ér santimanteu ou dès aveit-oh !

O péh un desir ou dès ind ma veoh hanaüet én ur fæçon quer parfæt ar en doar èl ma oh én nean, a-cel-fin ma teoh de gommandein é caloneu ol en dut, ha ma veoh inouret partout.

Rouannés amiable ag er guær à Sion, a m’em bou er bonheur de vêlein hou mab, ha d’hou mêlein hui-memb é compagnoneah er Sænt ? A me vou un dé lodêc ér pligeadurieu hemb par péré a ra hou partage ?


Mari.

Me mab, eit hum accouragein ha derhel ferm ér hombadeu a zeliet souténein eit donnet de bèn a ol er péh a éel parrat doh hou ponheur, chonget liés ér madeu éternel-zé a brepar Doué deoh, mar dalhet de gombattal guet courage.

Chonget liés e ma question ag ur gloër péhani hou tigollou infinimant a ol en disprisance a éellér gobér a hanoh, hac ag un tresor péhani hou tigollou infinimant a ol er misérieu a éelleoh en dout d’andur.

Ag ur repos péhani hou tigollou infinimant a ol ou labourieu, hac ag ur gonsolation péhani hou tigollou Ìnfinimant a ol hou souffranceu.

El n’en dès meit Doué a zou bras, n’en dès meit ou a éel rein recompanseu bras ha véritable. Én ihuern ean a bunis èl un Doué, hac én nean ean a recompanse èl un Doué.

O me mab ! mar e hoès er bonheur de zonnet de bèn ag en affær a hou salvedigueah, hui a ùélou Doué, hui er possédou, hui er hârou, ha jamæs ne chuéhehet doh er gùélet, doh er possédein, doh er hârein ; rac Doué, péhani a zou perpet er memb én ou é hunan, a zou perpet neué aveit er-ré eurus.

Én dameurance bourrable ag en nean tout a zou pligeadur hemb souffrance, joé hemb chagrin, repos hemb néance, peah hemb dougeance, jouissance hemb dioustemant.

Inou n’en dès quin volanté, quin caranté meit volanté ha caranté Doué. Doué a zou tout é peb tra. Cavouit a rér tout én ou. Pinhuic, puissant, eurus vér guet-ou hac èl d’ou.

Eit hou poud en eurustet-zé, labouret ; me mab, labouret hemb arsàu. Ne laret quet : Guerçou zou ma combattan, déja e mès douguet quement ha quement a victoérieu ; ne mès-mé groeit assès ? Ne vou sauvet meit en hani en devou dalhet mad bet er fin.


ER SERVITOUR.

O Guirhiés, péhani a zou, arlerh Jesus, me espérance ha mem buhé ! obtenet-teign er græce de chervige Doué guet ur fidelité dalhable, ha discoeit-teign hou mab Jesus arlerh er vuhé-men a forbanereah.

Mar dé capable en doustér hemb quin ag é hræce de lacat un inean de danhoual ar en doar er bonheur ag en nean, ha de rein dehi santein péh quen amiable é, pétra vou er gùélet ean-memb ha jouissein a nehou ?


————