Abrege eus an Aviel/Chapistr 77

◄   Meditation voar ar Barados Conferanç santel voar ar voyen da gundui ur vuez devot ha parfet   ►


CONFERANÇ SANTEL.
Voar ar voyen da gundui ur vuez devot ha parfet.


DAouzec Tad eus an Desert en em assamblaz un devez evit conferi assambles voar ar moyenou da erruout er berfection. Cetu amâ o santimanchou, eus a bere pep Christen a ell ober e brofit, en ur ober reflexion varnezo, pe ous o medita.

1. Ar c’hossa eus an Tadou a gomsas ar c’henta, hac a lavaras : Abaoue ma em eus quiteet ar bed, em eus dispriget quement tra a so e mæs ac’hanon, evit clasq Doue ennon, ha quentre ma teu em speret ar sonch eus ar bed, er chasseàn hac er flastràn evel ur serpant.

Ha me, eme an eil evit en em excita d’ar ferveur, a lavar bemdez din va-unan : hirio eo hoc’h eus commancet da servicha Doue : hirio eo e commances da belerinaich, hac arc’hoas en achoui.

An drede a gomsas evellen : Quentre ma tihunan, ma speret a nich varzu Doue : goudese en em brosternàn d’an douar, en ur gonsideri ma fautou ha ma fec’hejou : saludi a ràn an Ælet santel, hac o fedàn da intercedi evidon. O veza grêt va feden, e tisquennàn en Ifern : consideri a ràn an oll dourmanchou eus ar re daounet, hac e lavaràn din ma-unan : cede aze ar plaç e pehini e tliez beza, cede ar pez hac’h eus meritet ; desq anduri poaniou ar bed-mâ, ma ne fell quet did souffr poaniou eus ar bed-all. Ar reflexion-mâ a ro din nerz ha couraich da zouguen va c’hroas ha da labourat evit ma silvidiguez.

Ar bevare a ajoutas : evidon-me, en em imaginàn beza voar Menez Olivet gant Jesus-Christ hac e Zisquibien, hac er c’hlevàn o lavaret din : chom en c’hompaignunez : en em renq etouez va Disquibien : cheleo va c’homsou ec’his ar Vadelen aseet ehars ma zreit : desq guenême penaus ez oùn douç hac humbl a galon. Cetu aze ar guentel a ra din.

Ar pempvet a exposas ar reflexion en devoa custum da ober. Consideri a ràn, emezàn, an Ælet pere a zisquen eus an Eê evit silvidiguez an dud : admira a ràn ar zêl ardant o deus, hac e concevàn un desir bras da labourat evit ma silvidiguez hac evit silvidiguez va nessa. Deport a ràn bemdez ar maro, hac e lavaràn da Zoue : Va c’halon a so prest, va Doue, va c’halon a so prest. Ma guervel a reot, hac e respontin deoc’h : cetu me amâ : ha ret eo mervel ? contant oùn.

Ar c’huec’hvet pehini a ioa un den a galon, a lavaras : Seblantout a ra din da beb heur clevet an Autrou-Doue o lavaret din : labour evidon, hac e roin dit evit recompans ur repos eternel : combat ouz ma adversour, cede amâ ur gurunen a breparàn evidoud. Ar c’homsou-ze a ra din trec’hi an oll difficulteou hac an oll dentationou.

Ar seizvet pehini a voa un den a oræson, a reas an discours-mâ : Quemer a ràn evit sujet eus va meditation ar feiz, an esperanç hac ar garantez. Ar feiz am c’harg e sclerigen, an esperanç a joa, hac ar garantez a ferveur. Ar feiz a ra din cridi ar pez ne velàn quet ; an esperanç a ra din gortos ar pez ne veritàn quet ; ar garantez a ra din caret ar pez ne blich quet din. Ar feiz am fortifi a enep an tentationou ; an esperanç am rejouis en afflictionou ; ar garantez a ra din caret ar bersecutionou, hac a vir ouzon na ràn drouc da nep a ra din.

Evidon-me, eme an eiz-vet, ne ràn quen nemet lacât evez ouz ma adversour pehini a so bepret o clasq ma surpren, hac e c’houlennàn bepred sicour digant Doue evit e anaout hac evit resista ountàn.

Ha me, eme an navet, ne dremenàn devez ebet na gonsideràn ar Roue a c’hloar e creiz an Ælet, pere a gan e veuleudi, ha pere am excit d’e veuli gant-e.

An decvet pehini en devoa ar memes devotion d’an Ælet, a lavaras e considere bepret e Æl-mad ouz e goste, ha penaus ar sonch-ze en dalc’he en ur respet bras, oc’h ouzout e selle ouz e oll actionou, hac o fresante da Zoue.

An unnecvet, elec’h Ælet, en em imagine bepret beza e compaignunez peder Guerc’hes, an Temperanç, ar Chastete, an Douçder, hac ar Garantez ; ha da bep pas a ràn, emezàn, en em interrogean pelec’h e ma da gompaignuneset ? Emedoud dindan protection ar Vertuziou ; laca evez mad n’o offanses ; coms e peb lec’h eus o guenet, evit ma vezint favorabl did dirac Doue en heur ma varvi.

An diveza, pehini a ïoa ur penitant bras, a zerras ar Gonferanç, en ur lavaret : Va Zadou venerabl, ho puez a seblant din oll celestiel. Petra a livirin-me en ho coude ? N’oc’h eus quet parlantet evel tud, mæs eguis Ælet. O peguen admirabl eo ar graçou en deus grêt Doue deoc’h ! Evidoùn-me pehini a so indign eus an oll faveuriou-ze, em eus bepret va daoulagat arretet voar ar c’hrimou eus va buez, ha voar poaniou an Ifern da bere en em gondaounàn, abalamour ma em eus o meritet ; hac e lavaràn din : quee da chom en Ifern ; quee da souffr an tourmanchou hac’h eus meritet ; souden e vizi strinquet en abim-ze. Neuse e clevàn ar c’hri eus ar re daonet, pehini ne all quet touch calon Doue. En em brosterni a ràn dirazàn, hac en pedàn n’am c’hasso quet goude va mare er plaç-ze a dourmanchou, e pehini ez oùn disquennet quellies a veich epad va buez.

Eus an daouzec moyen mâ da gundui ur vuez vad ha santel, choasit an hini a ra muy a impression voar ho speret ha voar ho calon ; ar reflexion a reot voar ar virione-ze gant ar sclerigen hac ar sicour a roï Doue deoc’h, ho pellaï dious pep pec’het, hac hoc’h excito da gundui ur vuez c’hristen ha parfet.

Unan hepquen eus ar guirionezou bras hon Religion, mar he c’honsiderer abarfetet, hac e mediter bemdez, a so capabl da ober eus ar brassa pec’her ur Sant bras. Evelse eta ar memes guirionez a ell servichout deoc’h da sujet a Oræson un hir amser, ha memes, mar quirit, epad ho puez.



FIN.