Ag er vuhé cuhet
J.-M. Galles, 1829 (p. 152-155)
LIGÉET gueneoh, Guirhiés santel, expliquein deign er mystér ag er vuhé tihouel ha cuhet a gonduyoh é Nazareth. Hui hou pehai éellet, doh hum ziscoein, gouni de Jesus calz a galoneu, ha gobér rantein dehou calz a inourieu.
Me mab, me laquai men gloër é quemér scùir ar Jesus ean-memb, péhani a vennai bout pêl ar en doar un Doué cuhet.
Oeit oai ér bed-men eit disquein d’en dut, dré é zoctrin, pellat doh en inourieu ha bout humble. Dré é vuhé cuhet é Nazareth, ean a rai en example quênt instrugein.
En Tad éternel a vennai bout inouret dré vuhé cuhet Jesus, ha gùel oai guet Jesus er stad izel-zé eit er marveilleu caërran a éellai gobér.
Elcen-é en dès disquet penaus er barfection hac er mérit, aveit en nombre bras ag en dut, ne gonsistant quet é obér aveit Doué treu extraordinær ; mæs doh hum occupein, a p’en dé é volanté, é labourat a bouis ou divréh, é obér œvreu distér ha disprisable revé er bed.
Ean en dès vennet ehué didrompein en dut hac ou zennein ag er faus creden é péhani é mant a zivout er santeleah, doh hé lacat de gonsistein ordinæremant é vertuïeu ihuel.
Mæs surtout ean a gondann dré-zé er presse bras en dès el lod muihan ag en dut d’hum ziscoein, en desir ou dès de vout estimet, mêlet, inouret.
Me mab, hum bliget é vout cuhet, dishanaüet, ancoéheit. Meit ma veoh deit mad guet Doué, petra vern deoh-hui pénaus é vehet guet er bed ? Er bed a basse ha tout a basse guet-ou.
É Nazareth me bossédai Jesus ; ean em hârai ha m’er hârai. Petra a faut davantage eit bout eurus !
Ur horn bro é péhani é vihueoh hemb bout hanaüet guet hanni, é péhani n’hou pehai eit ol vad meit hou crucifi, a zeliehai pligein mui deoh eit ol palaisieu er Rouanné.
Azen-é é caveoh er vamen ag en dareu-zen a hlahar eit hou colhein perpet mui-oh-mui ag hou fauteu. Azen-é, doh hum joéntein perpet én ur fæçon stertoh doh Jesus, é commanceoh, ag er bed-men, tanhouat én é garanté er bonheur a béhani é jouissér én nean.
Hui a sel ur vuhé cuhet èl ur vuhé triste, rac ne hoès jamæs tanhoueit en doustér a nehi.
A p’hou pehai commancet tanhouat en doustér-zé, ne gaveoh meit vanité én inourieu hac ér pligeadurieu ag er bed, ha hoah mui ér-ré ou hlah.
Gùir-é penaus er-ré a gondui er vuhé-zé a zou goapeit guet en dut ag er bed, péré a gave estrange ma tisprisér ou divertissemanteu ; mæs er goapereaheu-zé memb a zou pourfitable, rac ma stagant hoah én ur fæçon stertoh doh Jesus a glasquér uniquemant.
N’en dès chet calz a dut, me mab, a vihue ér peah, n’en dès chet calz a zou spirituel hac interior ; car n’en dès chet calz a gâr hum dennein ag er foul eit chom ou hunan guet Jesus.
Bout a zou memb ré péré a ra profession a vertu, é péré neoah ne uélér quet calz a zevotion sonn. Perac quement-cé? rac ma sortiant rai a nehai ou hunan ha ma cârant rai hum ziscoein.
Én ou honzeu é ma casic ol ou dévotion, en effet conze a rér a nehi calz æssoh eit n’hé fratiquér.
Græce Doué ne chom quet pêl én un inean taulet d’en dissourciage, pé a glah pligein estroh eit d’hé fried divin.
Goulennet guet Jesus er sclerdér en dès reit d’é Sænt, hac en dès ou laqueit de hanaouit er bonheur ag ur vuhé cuhet é Doué guet Jesus-Chrouist.