Dre ar seizvet hac an decvet gourc’hemen eo difennet laëres, domagi na miret tra on nessàn, na memes cavet ar volonte d’en ober. Mar quemerer mad on nessàn en coaich, eo laeronci ; p’en quemerer dre ners pe ouvertamant, eo rapina. Trompa er boez, en nombr, er musur, exerci an usuileres, ha pa na ve nemet en cher vad, en devejo labour, a so laëronci. Mar groed gaou pe ous ar public pe ous ar particulier, e zoc’h coupabl a laëronci. Laëres, domagi, miret mad on nessàn a so teir sourcen a laëronci da bere e c’heller raporti an oll gaou groet, ha teir grouien a restitution, pe renonç d’ar silvidiguez. Un heritier eus a vado drouc-acquisitet a so quen coupabl evel an acquereur, hac eveltàn obliget da restituí, pe vezàn daonet. Impligea moneï faus, rei sicour pe cuzat al laëron, detracti, goal-dreti an nessàn, domagi e vado pe e bersonaich, a so tout injustisso da vezàn reparet dindan boan a damnation. N’en em dromplet quet, eme an abostol, nac al laëron,nac an dud avaricius, nac ar ravisserien eus a vado o nessàn, ne antreont biquen en rouanteles an env. N’en deus, puissanç. ebet voar an douar a guement a alfe o tispanç eus аr restitution : ar maro memes na ell quet en ober. Ma reufe Doue dre ur miracl da resuscitàn un den dimeset, ne ve quet obliget da guemer e briet : ar maro en defoa toret e brídeles. Мæs ma ve an den-se decedet dleour d’e nessàn, e ve obliget da restitui. Na guemeret eta jamæs netra divoar goust o nessàn : rac pe en restituid pe n’en groet quet ; mar restituet, o pezo bepret cometet ar pec’het marvel ; ma ne restituet quet, n’en deus quet a varados evidoc’h. Ha da betra e servigeo d’an den dastum oll vado an douar, mar coll e ine ? Pelec’h emàn ar rapinerien a vado o nessàn ? Ar prophet Baruc’h en lavar dimp : exterminet int, ha coezet en ifern. Na red quet d’ar re-all, eme on Salver, ar pez ne garfac’h quet a ve groet dac’h oc’h-unan. Examinet eta hac èn a ve netra etoez o mado ha ne apparchant quet ouzoc’h ; ha c’hui o pe groet gaou ous ur re benac : reparet ha restituet, question eo eus o silvidiguez. Doue eo ar justiç memes, na soufr netra a injust. Mar o pe dre chanç cavet un dra benac, ententet penaus ne apparchant quet ouzac’h. N’oc’h-eus-àn quet prenet digant ar perc’hen, ha pa o pefe-àn prenet digant re-all, ne ve nemet doubl laëronci. N’en deo quet roet dac’h ; parconsequant e c’happarchant ous an hini en deus-àn collet ; ma ne ellet en anaveout, impliget-àn en œuvro mad.