L. Prud’homme, 1817  (p. 108-109)


Ar Chapelet.

Ar chapelet eo an deirvet loden eus ar rosær. Ar Gredo a lerer voar ar Groas pe ar rosæn ; ar Bater voar ar c’hreunen vras goude ar rosæn ; teir Ave voar an teir greunen vian a so goude. Neuse e comancer ar c’henta dixenes dre ar Bater, ha dec Ave, Maria, voar ar greun bian, hac evels-se bete ma ve achu ar pempvet dixenes. En fin ar pempvet dixenes e tleer laret teir Ave, Maria, ar Bater hac ar Gredo evel er c’hommançamant. Mad eo ive laret ar Bater pe un de profundis evit an Anaon. Tri chapelet a bemp dixenes a so ur rosær. Pa lerer ar chapelet er fæçon ma teuomp d’e explica, e saluder ar Verc’hes c’huec’h gueich ha hanter-cant evel ma zeo bet saludet gant an Æl, hac on Salver a so meulet quen lies a veich. Un nombr bras a viraclo a so test penaus an [devo]tion eus ar chapelet a so ur voyen vad [da o]bteni graço mad Jesus ha re e Vam santel. [Ar v]oyen se a so facil ; rac n’on deus quet a [ezom] a gals a amser evit laret ur chapelet : en […]agi a eller, en laret a eller en ur guerzet ha [labo]urat, er goele memes mar domp incom[mod]et pe ep cousquet.

[Ar] Rosær a henver pseauter ar Verc’hes ; rac [levr] David a so composet a gant hanter-cant [psa]lm. Ar rosaer a gompren ive cant hanter-[can]t Ave, Maria. Epad ar rosær, pe ar chape[let], eo dleet songeal ha medita ar mysterio han-t er guentel. Bezàn so levro pere a goms en [an]tier a institution ar rosaer, eus e excellanç, |ha]c eus e avantaich. Ha ne d’ê quet mezus da [ur] c’hristen, surtout ma ne voar quet lenn, [ch]om ep cavet ha lavaret ar chapelet, devo[tio]n quen agreabl da Jesus ha Mari ?