――
En Aviél. — Er Mestr e laras hoah : « Doh più é ma hanval en dud ag en amzér-men ? Doh bugalé, azéet ar er paùér hag e gri en eil d’égilé :
Ha ne hues chet krollet.
Kañnet hun es t’oh guerzenneu glaharus,
en apostoled aral, er vugalé, er mammeu.
Er mammeu e zou klutet, duhont ha dumen ; er vugalé e hoari.
ER VUGALÉ, d’er mammeu.
Ni hun es soñnet soñnenneu bourus,
Ne hues chet hoarhet.
Ni hun es laret treu melkonius,
É ta er blei, é ta, é ta !
Émen é ma, émen é ma ?
Er ré getan
É ma duhont, é ma duma !
A ! A ! A !
Ridek e hrant èl érauk er blei, mes ind e za kentéh éndro hag e gan, peb unan é lakat é vreh endro de houg é vam.
Honnen é me mam, er vam e garan
Er muian ér bed.
Hi e zihuennou doh er blei fallan
E ta er blei, é ta é ta !…
Èl ihuéloh.
Epad en amzér-sé, Iehann e zibouk ar unan ag en tréatreu bihan.
Fé, soéhus é men dint é chikañnal dalbéh
Eit gout più en devou un dé er hetan léh
En hur mesk.
Jésus e zisoh, en apostoled aral en dro dehon.
Unan ag er vugalé e zou deit, en ur ridek, ag en téatr kreis ar en téatr bihan hag ean um gav dirak Jésus.
D’er hroèdur, en ur lakat é zorn arnehon.
Ne zoujes chet, n’ha pou droug erbet de andur.
Tosta.
D’en apostoled.
E guirioné, mar chomet èl men doh,
Ne vou ket léh erbet ér baradouiz eidoh.
En nemb um hroei bihan èl er hroèdurig-ma
Hannéh e vou én nean er hetan anoh ; ia,
Er bihannan e zou amen en ihuélan.
Mont e hrant ol ar en téatr-kreis.
Hañni ne houlen ket più vou en devéhan !
Epad men dint é trezein ag ur léh d’en aral kleuein e hrér :
{{Kreizañ|ER GANNERION
Più é hanneh e za get doustér aben d’oh,
O bugalé ?
Più é hanneh e za, get splandér en é vroh ?
Jésus é.
Er mammeu e saù. Er vugalé e za get hirèh én arben de Jésus : ind er groñn.
A ! nag a vugalé ! Petra e hret ? Pelleit !
Kenteh ma hun guélant é mant étré hun treid.
Lausket ind de dostat, rak, m’er lar hoah ur huéh,
En nean e vou dehé.
Beniget ind, Jésus.
Hag arnoh hui !… Maleur d’en nemb e glaskehé
Skandalizein unan ag er ré-men e gred
Énnan ! — Guel e vehé dehon, er meliget !
Bout taulet ér mor don get ur mén doh é houg !
Mem bénoh arnoh rah hag ar er ré hou toug !
De unan ag er vugalé.
Mes té, ne dostes chet ?
Mam erbet. — Nann. — Droug en des d’é galon.
Hoand en des.
Ha nen des hoah hañni tanoeit ar en doar-ma.
Er bara-sé, en ol en dèbrou, memb er ré
E zou bihan èloh — ha nañnet èlousté. —
Hag er ré en dèbrou, jamés ne varùeint mui.
M’er rei d’oh, bugalé, d’en éled ha d’oh hui.
Er bara kriù, er bara glan… etc.
En tenneris e goéh.