|
XX
AR VALAFEN
————
’Mañ Jorj ’c’hoari en liorz e dad,
Hep sonj d’ezañ nemet da vad ;
Pe, mar teu ’n e bennig reo-all,
N’a ket da glask hageñ vent fall.
O na kaerat eur valafen
’Zo nij-dinij en e gichen ;
’Zo nij-dinij en e gichen,
Hag a blaf sioul war eur rozen !
Biskoas ne welas ar bugel
Livou ’vel war he diwaskel.
D’he zapout e teu prim, a-skrap…
Broudou lem an drein eo a dap,
Broudou lem a rog beg e viz ;
Ha kwit ar valafennig vriz !
Ha kwit ar valafen, ken splan
Gant he c’hammigellou buhan,
He diwaskellig skañ pa hij
A vleuñ da vleuñ dre ma c’hournij ;
A vleuñ da vleuñ dre ma c’hournij
Evel eur wenanen fich-fij.
War he lerc’h Jorj a lam gant reuz,
Duma, duhont, ahet, adreuz ;
E dreid pen-da-ben d’al lïorz
A flastr bleunv ha louzou ; n’eus forz !
Ne zell nemet ous al loenig
O tispleg e vantel binvig
A luc’h gant moug hag aour dreoll
Dindan bannou klouar an heol.
’Pen al lïorz hi zo arru ;
He zeaud-tronpilh a zun bleuñ ru
War eur ween-bechez tener
A gresk a-harp ous ar voger.
Jorj a grog er blanten yaouank,
Hag heñ pignal a vrank da vrank ;
Ar valafen zo tapet just ;
Ar ween ’dor, Jorj a gouez rust !
Pa zav e izili blonset,
Gant glac’har Jorjig ’n eus gouelet.
’Wit ar blijadur a glaske,
Siouas ! kerse zo deut neuze.
Paourkæes loen e vantel voulouz
Marv, zo ’n e zorn eur bern poultr louz ;
E galon lar d’añ ’n eus græt fall
Hag e teuy e dad da grozal !
|
