Ar c’hemener
Revue de Bretagne et de Vendée
1889
AR C’HEMENER
SON
————
(An ton zo bet skrivet gant
Yan Blomor[1])
————
1. — Ar c’hemener n’eo ket eunn den, Nemet eur brouder laou n’eo ken ; Ne verit bean interret Nag enn iliz nag er verred ;
2. — Mes plantet barz eur zouleg kerc’h, Oll chass ar barouz war he lerc’h. Ann diveradur deuz ar gwe Roi dour binniget war he ve.
3. — Pa c’h a Iann-Gluch d’ar pardonio, Ve leun he c’hod a veskenno, Vit ma laro ’r plac’had iaouank : « Ar c’hemener a neuz arc’hant. »
4 — Sellet er-fad, mar n’hoc’h ket luch, Ar pratisien deuz he gluch, Gant-han eur roched lien moan, Eur paste mad a c’hal dindan.
5. — Pa zav Iann-Gluch diwar he nez E lar ann oll : « Aman zo c’houez ! » Ha pa gerz war leuren ann ti, Lak ann oll ho dorn war ho fri.
6. — Eunn devez ar mestr kemener, O labourat da Zagober, A gavaz parchans eul laouen War dillad ar roue kristen
7. — Hep marc’hata ar c’hemener A droc’h al laouen dre nanter, Ha kerkent n’em lak da lipat He wenkle ruiet gant ar goad.
8. — Setu aze enn he zoursen Gwir noblans ar gemenerien, Rak aboue a lar ann dud fall Penoz int deuz ar goad roial
9. — Diwan kemener a weliz E oa deuz ar groug enn Pariz : Mar fell d’hac’h diskrougan al laer, Boutet ho fri he toul he…
10. — Ha mar d’eo plijet d’hac’h ma zon, Frealzet breman ma c’halon : Evomb eta peb a daken Da iec’hed markiz Lib-neuden !
|
————