Imprimerie Francisque Guyon, 1922  (p. 49-50)



Ar Mansoner
————

D’an Aotrou Mocaer.

A-ispilh ’harz e voger
E klever ar mansoner,
D’ar beure ’kana hep mank
'Vel eur pintig war e vrank.

Penaos na ve ket seder
O sonjal ’man oc’h ober
Da zaou zen nevez o neiz
Pe d’eur rummad o lojeis ?

Bena a ra ar mein rous
Gant e vorzol dibikous,
Hag o bernia ’n eur leda
Pri pe raz gant kil e loa.

Da reiza e damm labour
En deus, evit e zikour,
E skouer, e blomm, e neudenn,
Ha, pa vez red, e reolenn.

Mên, ha mên ’kresk e voger,
Dizamant d’an darbarer :
Ar paotrig n’en deus paouez
Ken na ve fin d’an dervez.

Sammet gant bec’h e sparfell
’Renk kaout kalon ar bugel ;
Peur eta en devezo
Eur mevel ivez d’e dro ?

Distroomp d’hon mansoner :
Pa vez koulz ar peur-ober
E stag ’beg ar siminal
Eur barr fao pe eur skour all.


Laouen, a-us d’an douar,
E-giz eur zant en e c’hloar,
D’e zavadenn ’taol evez,
Mat ’kav e grouidigez.

Neuze ’ever eur banne
En enor d’an ti neve.
Ra vo bennoz hon Zalver
War ober ar mansoner !