Pebes qêlou, ô va Doue,
A meus hirio recevet !
Va Mestrezic, va c’harante,
A glêvàn zo demezet ;
Va Mestrezic, va charante,
An ini a garrien muia,
Ha pa sònjàn en qementse,
Va c’halon a venn ranna.
Oll blijadurou an natur
A zo êchu evidon :
Echu e zê ar blijadur
A danvee va c’halon ;
Echu ê ar gontantamant
Am boa ebars ar bed-mân :
Foëi d’an aour ha foëi d’an arc’hant,
En nep guis n’o dezíràn.
Me a garfe caout eur matier,
A guement a ve capabl
Da renta va c’halon ceder,
Da zec’hi va daoulagad,
Da rejouissa va c’halon,
Da gontanti va speret,
D’am lezel en affliction
Ha da rêi din ar yec’het.
Mes qementse zo incredabl,
Ha ne éruo biqen ;
Me zo ar muia miserabl
Eus an oll grouadurien
A meus collet en eun instant
Ar frouez eus a bemp blavez,
En eur goll va c’hontantamant,
Va flijadur, va Mestrez.
Adieu eta, pares Plestin !
Adieu, tud a gonsecanç
Me a meus cavet va chagrin
E mesq ho rejouissanç ;
Me ’meus ho c’heuillet gant douçder
Me ho qüitta gant glac’har,
Hanval demeus eun durzunel
A ve privet eus he far.
C’houi oc’h eus grêt va flijadur,
Va joa, va c’hontantamant,
C’houi a ra va displijadur,
Va anqen, va nec’hamant ;
Emesq ar ros a ambrassen
Ha va oll delection,
Me a meus cavet eun drezen
Hac a biq calz va c’halon.
Mes bremân me gred en güirion,
Rêson an dud habilla,
Penos e c’heller caout poëson
Emesq ar suc an douça ;
Ha dindan ar fleuriou caëra
Alies e ve coachet
Aspicou ar re gruella,
Aëret-guiber, serpantet.
Rac-se-eta, me ho suppli,
Ia, dre ma ho caràn,
Ne deut james da reposi
Elec’h ma vefet bravan ;
Rac mac’h êru e nep goal-eur
Da ober dêc’h diblassa,
E vezo tristoc’h ho maleur
Ha diessoc’h da uza.
Evit test eus a guementse,
Va breudeur, va c’hoarezet,
C’houi pere am anaveye,
Noc’h eus ’met dont d’am güelet,
Ha pa velfot ar chenchamant
Pini a zo deut ennon,
C’houi a brouvo certenamant,
E zê touchet va c’halon.
Diaroc me a voa henvel
Eus eur rosen florissant ;
Va c’halonic bepret ceder,
Carguet a gontantamant :
Ar joa peintet var va diou chod,
Va daoulagad qer laouen,
Ma sònjen, dre ma voan diod,
N’am bije glac’har biqen.
Hoguen, ma em güelfec’h bremàn
Ebars em daelou beuzet,
C’houi lavarfe : ne qet emàn
Hor boamp-ni anavezet :
Ennes a voa gyê a galon,
Emàn a zo contristet ;
Ennes a voa eun den mignon,
Hac emàn sur n’en deo qet.
Allas ! eo sur, va mignonet,
Me zo ar memes ini,
Mes biscoas ne gavis sujet
’Voe capabl d’am glac’hari ;
Bremàn me ’meus cavet unan
Hac a c’hlac’har va c’halon,
Ha p’o po clêvet aneàn,
Ec’h estonfot gant rêson.
Pa voan-me ebars em jardin
O contempli va fleuriou,
Va c’halon, exant a chagrin,
Va zaoulagad a zaelou,
Ha me clêvet eun alc’hoeder
A us va fenn o cana :
Ad studium te confer [1]
Nam nupta est amica.
Ha me o vonet d’am godel,
O tenna va fistolen,
Hac o tiscar an alc’hoeder
D’an traòn demeus ar vezen.
Ra gollo ’velse o bue
Qement en devo’r galon
Da zonet da annonç dìn-me
Ar seurt desolation.
Mes p’e glêvit-hu qement-màn
A c’hinou eur messajer,
Otramant, clêvit aneàn
Eus a veg eun alc’hoeder,
Oblijet òn bet d’e glêvet
Ebars em brassa glac’har,
Ha cetu aze ar sujet
Ma terizàn an douar.
N’eus mui a gonsolation
Evidòn ’bars er bed-mâ,
N’eus nemet desolation,
Tourmantchou ar re vrassa
Reservet evidòn hepqen,
Goude bea re garet ;
Mes me vo furroc’h da viqen,
Ha ne garìn den ebet.
P’am eus fraillet ar chadennou
Gant pere ’voan amaret,
Pa ’meus bruzunet al lassou
Gant pere ’voan liamet ;
Pa ê demezet va mestrez,
Me a guemero an habit,
Ha ma na vezàn recolez,
Certen me a vo hermit.
Mes gouscoude, p’en em sònjàn,
Ha pa rân reflexion,
Eur recolez a ranq goëla
Ha derc’hel trist e galon ;
Eun hermit beva retiret
Hac hep nep plijadurez ;
Qementse oll zo re galet :
Ret ê dìn choas eur vestrez.
Mes pelec’h caout eur güir vestrez ?
Ar bed-màn a zo malin ;
N’am eus qet ezom danserez,
Nac unan a garo’r güin ;
Diaroc me voa difficil ;
Mes brêmàn pa òn tromplet,
Me a vezo muioc’h subtil
Pa gonversìn gant merc’het.
Mes anaout ’ràn eur femelen
Zo dign a attantion ;
Onnes a vo da virviqen
Rouanez eus va c’halon :
En onnes e-màn va fianç ;
Onnes ê va c’harante,
Enhi e-màn va esperanç ;
Hi ê souten va bue.
Evelse eun den glac’haret,
Evit en em gonsoli,
A dle alies lavaret
Da basseal e anui :
Mar-dê serret din an nôr-ze,
Unan all a zigoro ;
Me a vo bepret er zònj-se
Mac a vo bete’r maro.
Ma tezirfac’h, va mignonet,
Gout hano ar c’homposer :
Guinidic ê a Locqirec,
Mab ena d’eur güiader,
A zo’ n’em laqet er studi
’Bars er guær a Vontroulez ;
Hac a zo brêmàn dizourci,
P’ê demezet e vestrez.
Evit soulaji ar c’haner,
M’ho suppli, asistantet,
Da rêi dezàn peb a ziner
Evit eva d’ho yec’het,
Otramant prenit ar chanson,
Pini he deus ar pouvoar
Da rejouissa ar galon
A greiz, ma ve en glac’har.
|
