Chetu c’hui ermeas a dreveil



CANTIC AN AFFEIL.
Var ton : Jusqu’à quand, ame infidelle.


Chetu c’hui emeas a dreveil,
Pec’heur, chetu c’hui pare ;
Laquit eves oud an affeil
En ho pec’het adare.

D’an ene eo quer mortel
An distro en he fec’het ;
Evel da un den o sevel
An eil assoup er c’hlénved.

Chelaouit penaos e parlant
Jesus en e Aviel,
Hac e velot sclear ha patant
An affeil a so marvel.

Emaoc’h dilovreet, emezâ,
D’an den lovr en doa pareet ;
Mæs m’ar pec’hit, allas ! bremâ,
Eus danger ne bareot quet.

Lavaret a ra deomp ive,
Pa vezo ur veich chasseet
An diaoul eveus un ene,
E tistro var e seizvet.

Ha m’ar guellont, oc’h e zenti
Antren enni ur veaich c’hoas,
E devezo goassoc’h parti
Eguet ne devoue biscoas.

Damas, ma na pije pec’het
Nemet ur veach, diou, pe deir,
Me am bije da bardonnet,
Mæs, allas ! eat out re hir.

Passe da bêvare pec’het,
Ne pezò mui a bardon ;
P’ach eus queit-se va dilezet,
Me tilez, me c’habandon.

Betec teir guech en doa torret
E chaden, Doue, da Samson :
Samson a finis ar bedervet,

Ha Doue en abandon.

Lenn a reomp c’hoas er scritur
Quement-mâ merquet sclerroc’h,
Penaos pa vez leun ar muzur
Na graç na pardoun pelloc’h.

Rac o queza goude sevel,
Goude pardoun, o pec’hi,
E contragnit Doue d’ho lezel
D’en em goll, d’en em zaouni.

Mar be ho pardoun diveza
Oc’h eus bet bremâ, pec’heur,
Ha c’hui adarre da gueza,
Ah ! malheur, malheur, malheur !

Ene paour-ta m’ar desirit
A feiz vad beza salvet,
Evit mad bremâ livirit :
Mallos, mallos, d’ar pec’het.

Ya, va Doue, hed va buez
Gant ho craç e combatìn ;
Ha biquen, nan biquen jamæs,
D’ar pec’het ne zistroìn.