Setu te zavet war zichenn,
Deût adarre d’ar sklerijenn,
Prosper ; sell amañ war da dro
Berniou tud a bep korn ar vro,
O lida gouel braz en éñvor
Da wella kaner an Arvor.
Distrôet out da Werliskin,
Lec’h ma sonas da vouez lirzin ;
Lec’h m’eo garanet peurbadus
Koun ar spered ken galloudus,
Ken zeder, ken prim, ken goapaer,
A vervê dindan tok Prosper ;
Koun an teod flour ha dilikat,
Ken lemm a-wejou da bikat
Ma lârê, bep tôl minaoued,
Meur a Dregeriad badaouet :
« Daonet ! ewid eur C’hemewad,
« Hemañ zo distagellet mad ! »
Hogen, te vroudê hep gwada,
Te roê lamm hep dibrada,
Te loskê da nijal en noaz
Gériou dibikous ha dinoaz ;
Biskoaz na da gomz na da gan
Da zén ebet n’o deus graet poan.
Da werziou, ’vat, o deus kavet
Hent meur a galon glac’haret :
Eus a glevet son da vombard,
Eus a glevet kan da zoudard,
Nag a vammou, nag a dadou
Ruilhas an dour gant o jodou !
Ped a zo bet, ped a vo c’hoaz
Didûet o lenn da varzas,
Livet ennê ken speredek
Tôlennou tapet ’ n eur redek,
Kildroiou, techou fall an dud,
Mil fentigell ha mil burzud !
Ah ! perak n’out ket amañ ken
Da verka krizder an ankén
A stardas holl galonou Breiz
War dôl strak eur brezel direiz,
Pa gerzas hon zud kalonek
En eur gana d’al lac’hadeg ?
Te ’tijê rôet a zoare
Da bep soudard e vod lore :
D’ar re ’stourmas taer ha dispont,
Ha d’ar re zo marvet duhont,
Yaouankizou flamm kinniget
D’ar Frans gant hon Breiz vinniget.
Rôet a tijê peb a damm
Da ziwallerien « mab o mamm »
D’ar re ’deus bet graet er gwasked
Brezel didrouz an « ambusket »
Hag a zo deut bravik d’ar gêr,
Kréñv o c’hôz ha dizrast o lêr.
Te ’tijê meulet a vouez kréñv
Tud koz ha merc’hed an a-dréñv,
O terc’hel pennek da hada
Evid ar Vro danve bara ;
Rak da vombard ’vijê warni
Eur zon prest evit pep-hini.
Evel ma tenn mengleunier Gwik [1]
Eus douar paour mein pinvidik
Da zevel tier kaer meurbed,
Evelse te ’teus dibabet
E-touez ar bobl, war bep muzell,
Pep gwella deus yez Breiz-Izel.
Gant ar bleuniou kavet eno
E teus fichet kanaouenno,
Soniou, gwerziou, mojennou drant,
Eur bagad dimezelled koant
A ra d’o zad ha d’an Arvor
Evel eur gurunenn enor.
Gant eur falz aour e teus medet,
’N eur vragal dre bark ar spered,
Eun orzenn wesk gwiniz daro,
Yac’h ha kras, hag an em viro
E grignol ar c’han hag ar zon,
Tra ma vo Breiziz a galon.
Sonet kaer he deus an delenn
E toa disfi rak he c’herden ;
Klevet hellez war an avel
Moueziou barzed all o sevel,
Ha kalz anê na ganfent ket
Ma n’o dijê ganid desket.
Diskuiz bremañ war da zichenn,
Prosper, e-giz ar gouerijen
P’o devê graet eul labour vrao ;
Dibreder ha c’hoarzer atao,
Tol da lagad war gerz an traou,
Digor da skouarn da selaou.
Pa glêvi, benn forz bloaveziou,
Tud o kana c’hoaz da werziou,
Te zavo da benn, o sonjal
E vi bet eun harp mad gwejall
Da genderc’hel stard en he za
Breiz yaouankaet en eur goza.
|
