Decved Cantic. Santimanchou Santes Theresa e quêver ar vuez presant hac an ini da zont

J.-B. Lefournier, 1836  (p. 45-48)



DECVED CANTIC.


Santimanchou Santes Theresa e quêver ar vuez presant hac an ini da zont, evit alumi en hor c’halon un desir bras da vont da velet Douë. Var ton : Guers ar Gananëen.



P’eur, va Doue, vezo delivret
Va ene diouz ar chadennou,

Pere, siouas ! he dalc’h affliget
Er c’horf-mâ gant cals à boaniou ?
P’eur e tuin-me-ta da zilezel
Ur vüez leun à bep anquen,
Evit mont d’ar vüez eternel
D’ho quelet-hu da virviquen.

O büez hir, ô bües poanyus
Am-eus er bed-rnâ da dremen !
Banissamant meurbet anquenyus !
P’eur e velin-me da dremen !
Peur ez quelin-me o finissa !
O beac’h inouus eus va bües !
Allas ? ne ran nemet languissa
En eur stad quen dign à drues.

Leun eo ar bed à valignite,
Carguet eo à fallagries ;
Ne deus ennâ nemet vanite,
Nemet poan ha tristidigues ;
Siouas ! un danger perpetuel
Zo ennâ da goll an ene ;
Hac en ur bresel continuel
Ema an den ebars ive.

O ! prison trist eus va c’horf doüar,
A zalc’h va ene chadennet,
Eleac’h ma zoun atao èn glac’har,
Atao èn aon, atao geinet,
Peur e vezi-de-ta discaret,
Pe zigoret dre ar maro,
Evit ma hellign mont da garet
Ha da velet va Doue d’am bro ?

O ! va Jesus, leun à vadeles,
Pliget gueneoc’h clevet ouzin,
Oc’h va zenna d’ho Rouanteles,
Evit guenec’hu ma vezin ;

C’hui ebquen eo a all contanti
An oll desir eus va c’halon :
Ar bed mâ nemet va zourmanti
Ne ra pelloc’h e pep fæçon.

N’emeus ennâ quen contantamant,
N’emeus quen satisfaccion,
Nemet o souffr peb diézamant,
Pep poan, ha peb affliccion.
Evit plijout dec’hu, va Salver,
Ha disques deoc’h va c’harantes,
Pe vervel, pe souffr da beb amzer,
N’emeus amâ quen volontes,

An horolach o son pa glevan,
E-zoun consolet bras meurbet,
O sonjal eo ar vüez trist-mân
Eus à guemen-se diverret,
Hac e tosta ar moment eürus
Ma c’hesperan receo ar c’hraç
Digant va Doue trugarezus
Da vont d’e velet faç-ous-faç.

O Barados, demeuranç eürus
D’an Ælez ha d’an dud fidel,
Gant hon Redemptor carantezus,
Hac ar verc’hes ê vam santel ;
O pebes joa ! pebes levenes
Eo epad an eternite,
Beza en eur seurt compagnunes !
N’emeus quen hast nemet da-ze.

Gant ar c’hoant, va Doue, d’ho quelet
En oc’h eürusdet eternel ;
Hac an desir ma veac’h meulet,
E varvan è deffot mervel ;
Va c’hassit guaneoc’h hiviziquen,
Evit ma c’hellin ho caret,

Heb aon ebet da veza biquen,
Va Doue, diouzoc’h separet.