Deit, Sperèd-Santel, ni hou pèd,
Hag, èl ar en Apostolèd,
Scùillet ar-n-amb hinihue en dé,
Hou sclærdér hag hou caranté.
Hemb oh é omb én diovér,
Hemb oh n’en d’omb nameit misér ;
Deit, mamen a bep donæzon,
Deit de rein tuêmdér d’hur halon.
Hui zou ami en ineaneu,
Hui e zouça ol er poénieu,
Hui-é er hlouéhen ag en nean
E ra cloarision d’en inean.
Hui hun discùéh él labourieu,
Hui hur honfort én hun dareu ;
Pe losquamb idan en tuêmdér,
Hui hur refresq guet hou toustér.
Sperèd, mamen a garanté,
Visitet enta hun iné,
Ha guet hon cræceu, ni hou pèd,
Carguet calon hou fidélèd.
Hemb hou secour, ô Sperèd-glan
É ma mab-dén ér stad tristan,
Pléguet idan bouis er hlinhuèd
N’en dé meit misér ha péhèd.
Golhet en inean couciet,
Douceit en inean disséhet ;
Blesset omb dré hur péhedeu,
Deit de huellat hur goulieu.
Bloteit er haloneu calet,
Tuêmmet er haloneu sclasset,
Galhuet en ineaneu dissent
Ha tennet-ind ag er goal hent.
Sperèd-Santel, hun ol fianç,
Scùillet enta guet abondanç
E caloneu hou pugalé
En tan-flam ag hou caranté.
Groeit ma hrehemb œvreu santel,
Ma vehemb perpet d’oh fidel,
Ha ma arrihuehemb un dé
Én nean bro er gùir lehuiné.
|
