AR ER MEMB TRA.
Ton : N° 31 69.

Doué a visericord,
Receuet er péhour
E glah guet-n-oh confort,
En dès doh-oh recour ;
Beah eit-hou secourabl
E creis é visérieu,
Guet un dorn secourabl
Gùelleit d’é houlieu.

Doh hou lézen santel
A huerço révoltet,
Avel ur hriminel
Me gâré er péhèd ;
Collet-oé m’innoçanç ;
Ag en ouaid tinérran,
De gand ha cand offanç
M’hum daulé a vihan.

Sammet a bep sort crim
Me vérité, men Doué,
Couéh, allas ! én abim
Eid un éternité.
Hemb dougein hon colér
Me mès attàu bihuet ;
Mæs neoah me espér
En em fardonnehet.

Ya, Tad amiabl,
Hui e ra bean pardon
D’er péhour miserabl
Hum rant a huir galon ;
Carguet a gonfianç,
Ah ! m’hum daul doh hou treid ;
Arrestet hou vangeanç,
Me fauteu ancoéheit.

A pe daulan ur sèl
Ar mem buhé passet,
Guet un anquin cruel
Me halon zou trézet ;
Penaus én hou presanç,
O me Zad, quel liès,
E mès-mé hemb dougeanç
Credet péhein quen æz.


Me halon guet glahar,
Huannadet noz ha dé ;
Men deulegad guet dar,
Ouilet me fallanté ;
Guet ur vuhé infam
Èl e mès conduyet,
Ne vein jamæs divlam,
Ma ne ouilan perpet.

O men Doué, m’hou conjur,
Sellet-mé guet truhé :
Me zou hoah hou croaidur,
Deustou d’em fallanté ;
Me zistro, hui er gùél,
Doh-oh hoah, ô me Zad ;
D’oh-hui, péhèd marhuel,
Me renonce aveit mat.

O péhèd miserabl,
Mar e mès hou câret
Ne vennan mui dalhabl
Meit hou cassat perpet ;
Bout d’em Doué hemb partaj
Hemb quin e zesiran,
Er hârein davantaj
Er bed-men hag én nean.

M. Le Diot.