Doué en dès cleuet hur peden
Jesus ag en nean e zischen,
Ha Mari, hemb col hé gùerhtæd,
En dès reit t’emb Salvér er bed.
En nean e zou ér vrassan joé,
Hag en ol e gan gloër de Zoué ;
Stouyamb ehué dirac cavel
Jesus, mab en Tad éternel.
Hui e zou, ô croaidur distér,
Mab uniq er Roué a splandér,
Hag én izeldæd a hou stad,
É peb-tra quement èl hou Tad.
Dischennet e hoès ag en né,
O na brasset ur garanté !
Aveid hur sehuel betag oh,
Vennet e hoès bout izelloh.
Mé, me zou er péhour cablus,
Ha hui e souffr, ô me Jesus !
Mé-é e dorras el lézen,
Ha hui hi héli pén-d’er-bèn.
Hui e ven, ô Salvér, hui-memb
Bout é peb-tra haval doh-emb,
Bout goann ha merhuel èl omb-ni,
Eit bout surroh a hur gouni.
Eit bout haval doh hou predér,
Hui e zou èl d’hai ér misér ;
Mæs hui zou glan, ni ér péhèd,
Gùelleit, ô Salvér, hur hlinhuèd.
Tad éternel, e zégas t’emb
Hou Mab aveit m’hum salvehemb,
Reit-t’emb, ô Tad madeleahus,
Er hræç de hanàouèt Jesus.
O mamen er gùir garanté,
Sperèd-Santel, a ziarhlué,
Reit-t’emb-ni ol ur grèd nerhus
Eit cârein a galon Jesus.
|
