| ◄ En Avaleu hag er Chistr | En Avaleu Doar | ► |
Mar dé bràu ha bourus, d’en han, ar er mézeu,
Guélet er gué fréhus goleit a voketteu,
E ma eùé ker bràu, ker bourus, hemb arvar,
Guélet, pén dé é bleu, ur park avaleu doar.
Boketteu a bep liw e huélér a bep tu,
Ha ré glas ha ré guerh, ha ré guen, ha ré ru.
Ol er hoed, ol en dél zou goleit : peb planten
En dès hé boketteu, ou doug ar lein hé fen.
Nen dès nitra kaëroh aveit en deulegad.
Neoah ne huélér ket er guérein é tostat
A veit cherrein ou mél ; ne gleuér ket eùé,
En eined é kanein joéius é lein er gué :
Ne remerkér én dro meit guisped malisus,
Chardronet, ha huibet, ha killon velimus,
Deit inou doh er vlaz donjerus ha ponnér
E sàu a bep boket én évr ag en amzèr.
O hui e gar repoz é misk er boketteu,
Doujet el léh mé hès avaleu doar é bleu ;
Ahoèl ne chomet ket kousket ér hoaskeden,
Pé kent pèl é vehèt klan bras get en droug pen.
É pad m’en dé er hoed goleit a voketteu,
Én doar, doh er grouiad, é ta en avaleu.
Distér ind a gommans ; mèz get nerh en tuemdér,
Ha mar kavant én doar treu erhoalh a zoustér,
Ind e greskei bamdé : imber en avaleu,
Lod é ront, lod én hir e zou bras el bouleu
E huélér tud nerhus, deu ha deu, tri ha tri,
É vannein, é roulal é tachen en hoari.
Kent pêl er boketteu e houiw ér park abéh,
Er hoed glas hag en dél e vilein hag e séh,
Én doar en avaleu, distag doh ou grouiad,
E houlen bout tennet, rak m’en dint anvé mat.
Ne fal ket kemér skuir ar gement a sodet
Ag ou avaleu doar n’en dès soursi erbet,
Ou lausk bep plai én doar, de dremen ol en han
Ha ne chonj on zennein ke n’en da er gouian ;
Mèz, allas ! get er glàu ha get er fal amzèr,
Ar ou avaleu doar é kolant en hantér !
Hemb konz ag er ré vrein, pegement zou bréhet,
Pegement a réral zou toulet d’er prinwed ?
Ha memb er ré iahan e chomou deurennek,
Ha get-ai nevou groeit nameit predeu truhek,
En dud furan e den hag e cher hemb dalé
Ol ou avaleu doar kentéh men dint anvé,
E choéj en amzér gaér eit ma helleint aben
Ou displég ar en doar, ou séhein ou hampen.
Ur bigel én ou dorn, ar en erwi kromet,
A vitin bet en noz ind e labour get gred,
E doul, e lam en doar én dro d’er plantenneu,
Ha dré vràu, ar er park, e den en avaleu.
En amzér e zou tuem, hag en heaul ligernus
E daul ar ol er bed é dérenneu loskus ;
Peb unan zou huiz brein, peb unan e vahel,
Atàu keti ketan é sàuant ou figel.
Hani, hani ne chonj arsàu a labourat,
Ha ként pèl é huélér tennet ol er parkad.
Kentéh men dé tennet ol en avaleu doar,
Get resteu, panéreu, ha liés get er bar
En ou hassér d’er gér ; mèz eit gobér erhat,
É ma rekis ou choéj, ou difforh perhuéh mat,
Ha lakat a ioheu, d’un tu, er ré vihan,
D’en al, ol er ré iah, hag ol er ré vrasan.
En avaleu bihan, kaijet ged gran poret,
E pad ol er gouian e vagou el loned :
Er seud maget el sé e gargou er goupen
A leah dru, hag e rei er guélan amenen,
Hag ol en dud e lar n’en dès bouitaj druoh
Aveit lardein éhen, hag aveit lardein moh.
É misk er ré vrasan ag en avaleu doar,
Cherret ha goleit mat én ul léh dous ha kloar,
E ma ret hoah difforh ha choéj er ré iahan,
Eit bout hadet goudé, pen dei en neùé han.
En avaleu aral én tigeah vou daibret,
Ha get ai peb unan e hrei é huèlan pred.
Lod én ou féhieu, ha hemb ou dibluskein,
Ar en tan, én deur berw, ou laka de boèhein,
Hag ou daibr get leah trank. Lod aral ér suben
Ou foèh ha liés mat ou rost én amenen.
Réral neoah ou rah pé ou diblusk kaërik,
Ou foéh én deur, ou flastr, avel youd, ér belig.
A pe huélant darriw ha poèh er beligad,
De ieinein ar en daul é hastant hé lakat,
Hag imber peb unan, én é zorn ul luei koed,
E gemér hag e zaibr ke nen dé koutantet.
Ar en daul é hès hoah, én tachad ihuélan.
Ur hard pé ur pod bras lan a chistr en huékan,
Chistr milein avel eur, rah goleit a chumen,
Ha peb unan d’é dro e iv get er huéren.
Eurus enta er ré e est avaleu doar !
Ind e viuou hemb poén, ha, get ur joé hemb par,
Pe venneint a nehai dariw ur beligad,
Ind e hrei de bep kours, pad er blai, predeu mat.
Elsen, o mem broïs, é poéni, er mézeu
E zou aveit en ol ur vamen a vadeu :
Inou, édan er gué, é kavér goaskeden,
Ha, d’en han, er pradeu e zou karget a foen.
En doareu kardelet e rei en ol vlaiad,
Hag é vou, pad er blai, de zaibrein bara mat.
Mar doh bet soursius de lakat koarhègi,
Hui ou pou hemb arsàu liénaj lan hou ti.
Ol en avalenneu, ker guen d’en neué han,
E rei doh ha fréh huèk, ha chistr ag er guèlan.
Én ur park drueit mat, ha disolo ha kloar,
Mar e huès get soursi hadet avaleu doar,
D’en han el d’er gouian, hui e hellou bamdé,
Hemb doujein er geltri, biùein é leuiné.
Marsé ne huès chet doar, marsé ne huès nitra,
Ataù, ar er mézeu, hui e gavou bara.
Peb dor, én ol tiér, zou digor aveit oh :
Tosteit bet en uéled, groeit vou stad a hanoh ;
Hui hou pou lojeris, reit e vou d’oh hou pred.
Hag ur huérénad chistr eit torrein hou séhed.
Biùet, o mem broïs, biùet ar er mézeu,
Ne glasket ket monet de chom d’er hérieu.
Ér hérieu, allas ! é ma kalet biùein,
Ha paudmat n’ou dès chet memb bara de zaibrein ;
Liés mat é huélér, ér hérieu vrasan,
Tud goasket d’er vizér, é verwel get en nan !
Izidor el Labourér.