Er gourmandis e zou lacat é bligeadur
Én daibrein hag ivèt ha lies hemb mesur :
Ur gourmand zou hanval doh ul lon hemb ræson,
Ha guet é gorv é ma é chonge hag é galon.
Er gourmand e zou memb goah aveid el lonnèd :
Arlerh m’ou dès torret ou nan hag ou séhèd,
El lonnèd brutallan e houi hum goutantein,
Mæs er gourmand liès ne houi quet hum vollein.
Gùélet er heih ivraign astennet ér vouillen,
Ol goleit a loustri ag en treid bet er pèn,
Ha hui e hanàuou é ma er gourmandèd
Cand gùéh disprisaploh memb aveid el lonnèd.
É déad e zou foénhuet, é sél e zou béhus,
É zivar e zou manq, é stad e zou méhus ;
E hanal memb e daul ur vlas voér ha ponnér,
Ha peb-unan doh-t-hou e bêlla guet dongér.
Mæs en ivraignereah, méhus eid er bautrèd,
E zou hoah méhussoh cand gùéh eid er merhèd ;
Chongeal hemb quin é hès é misq er gristenion
Merhèd quen digampen e hra droug d’er galon.
Béh réglet a vihan ha pêlleit guet hirris
Doh er gompagnoneah taulet d’er gourmandis,
Ma ne vennet imbér col inour hag inean,
Ha chairrein eit jamæs doh-oh doreu en nean.
