Er hombat spirituel/Chapistre 55

◄   Penaus ema ret receu er Sacremant ag en Autér. Penaus éma ret hum breparein eit en devout santimanteu carantéus é quever en eutru Doué. Ag er Gommunion spirituel.   ►


CHAPISTRE LV.
Penaus éma ret hum breparein eit en devout santimanteu carantéus é quever en eutru Doué.


MAR fal deoh ma laquei én oh er sacremant ag en Autér santimanteu a garanté Doué, hou péet chonge ag er garanté en dès bet Doué eveit oh ; hac ag en noz quênt hou communion, consideret guet attantion penaus en Doué-zé pehani e zou é vajesté hac é buissance infinie, nen dès quet hum goutantet a hou crouéein doh é limage nac a zegass é Vab uniq ar en doar eit gober satisfaction a gaus d’hou péhedeu dré el labourieu continuel a dri blai ha tregont ha dré er marhue méhus ha glaharus ag er groez, mæs opèn en en dès ean lausquet guenoh ér sacremant eit bout hou magadur hac hou retirance én hou toberieu. Sellet peguement éma bras hac hemp hé fâr er garanté-zé é peb fæçon.

1.° Eveit padein, hui e gavou éma éternel ha n’hé dès quet bet a gommancemant ; rac èl méi Doué a ol viscoah, câret en dès ehué a ol viscoah mab-dein, beta vennein rein é vab dehou én ur fæçon quen admirable. Ar en dra-zé hui e larou dehou guet ul lusq joéius : Gùir é enta éma bet istimet ha câret quement guet Doué ur hroaidur quen disprisable èl ou, m’en dès priset chongeal én hou a ol viscoah hac en devout a nezé en intantion de rein dehou eit magadur corf ha goaid e Vab unique.

2.° Deusto peh quer criue é en inclination hun ès eit en treu e blige temp ér bed-man, boud e ra ur fin benac ; ino éma ret dehou chom, ha ne èll quet monet pelloh. Er garanté en dès Doué eveit omb e zou hé unan hemp fin hac hemp mesul ; hac éma eit rein ur houtantemant antier déhi, en en dès degasset demb er Mab cherisset-zé pehani e zou é pep tra quement èl d’hou hac en dès er memb substance hac er memès perfectioneu guetou. Elsé er garanté nen dé quet bihannoh eveit en donæzon, nac en donæzon bihannoh eit er garanté ; en eil hac éguilé e zou infini, ha ne fehent quet bout comprenet.

3.° Mar en dès Doué hun hâret quement, nen dé quet dré vout forcet hac én drespet dehou, mæs dré é vadeleah hemp quin pehani a natur en doug d’ober vat temp.

4.° N’hur boai groeit œvre mat erbet, n’hun boai melite erbet en gober dehou hun hârein ; ha mar en dès hun hâret hemp mesul, mar en dès hum reit demb én antier, d’é charité hemp quin en hun ès obligation.

5.° Er garanté en dès eveit omb e zou pur aquerh, ha mar bé sellet mat, ne vou quet cavet én hi er heingeadur-zé a interés en um gav é caranté en dut. Doué nen dès dober erbet a hun madeu, rac ean en dès én hou é hunan, hemp omb-ni, pèn-caus é vonheur hac é hloër. A pe scuil enta arnomp é venediction, nen dé quet doh é avantage é zeui, mæs hemp quin doh hun hani. Ér chonge-zé, peb-unan e larou én hou é hunan : Piue en devezai credet, men Doué, en en devezai guellet un Doué infinimant bras èl-oh ou rein ur hroaidur dister ha disprisabl èl-on. A betra é oh-hui ingorto, ô Roué a hloër ? Petra e ellet-hui esperein a hanon-mé, pehani nen don meit poudre ha ludu ? Er garanté berhuidant-cé pehani hou losque, en tan-zé pehani e ra splander ha tuemder deign ar un dro e zisco assès deign penaus ne huès meit un intantion ; ha me hanaue hoah dré-zé peh quen dizintêrés é hou caranté ; ne glasquet nitra quin doh hum rein deign én antier er sacremant-zé, meit me changein én-oh, eit ma vihein én-oh ha ma vihuehet én-eign ; hac én ur zonnet ur memb tra guenoh dré un union quer stert-cé, ma changein ur galon taulet d’en doar èl me hani, én ur galon spirituel ha divin aquerh èl hou ç’hani-hui.

Arlerh en dra-zé ni antréou é santimanteu a admiration hac a joé é uélet er mercheu e ra demb Mab Doué a é istim hac a é garanté ; ha guet er greden parfæt hur bou ne glasq meit gounid agrên hun haloneu, meit hum joentein doh-t’hou, dré hun distaguein doh en treu crouéet ha doh omp ni-memp peré e zou ag en nombre ag er re distéran a nehai, ni hum offrou dehou é sacrifice, eit ne rèi mui nitra hun memoér, hun antandemant, hun volanté, hun squeindeu, meit dré er pèn-regle a é garanté hac eveit pligein dehou.

Goudezè, é considerein penaus hemp é hræce, nitra nen dé capabl de laquad én omp en dispositioneu necessær eit er receu erhat ér sacremant ag en Autér, ni e zigueorou dehou hun haloneu, ha ni assæou en tennein abarh dré oræsoneu hac aspirationeu berr, mæs tuem-scaud, èl er ré man : O bouit ag en ean ! pegours en em bou-mé er bonheur de vout deoh én antier ha pegours é ellein-mé um gonsumein dré en tan a hou caranté divin ? Pegours vou nem bou quin buhé meit én oh, meit dré-zoh, meit eveit oh ! O mann ag en ean memb, ô mem buhé, ô buhé eurus hac éternel ! pegours é tèi en amzer ma vein dioustet doh en ol magadur ag er bed-man eit ma vehet hemp quin mem bihuance ! O me ol vat ! O me ol joé ! pegours é tèi en amzer eurus-cé ! Delivret, men Doué, a vreman delivret er galon-man a sclavage hé goal inclinationeu ha taicheu ; dresset-hi brahue guet vertuïeu mouguet én hi en ol desirieu aral meit en hani d’hou cârein ha de bligein deoh. Arlerh en dra-zé m’hé digueorou deoh, m’hou pedou de zonnet én hi ; hac eveit hou tennein én hi, m’hou contraignou, mar bé necessær, én ur fæçon douce hac agréable. Hui e zèi én hi, ô me ol dresor, ha nitra ne barrèi dohoh a hober én hi revé hou tezir. Chetui azé er santimanteu tiner ha carantéus guet peré en hum lusquehet de noz ha de vitin eit hum breparein d’er gommunion.

A pe dosta er momant de gommuniein, ret é considerein erhat piue é en hani e venner receu ; mab en Doué bihue é, en hani a behani er vajesté e ra d’en ean ha d’er vertuïeu ag en ean crenein ; en ol santeleah é, er scùir ag en ol vertuïeu, er burtæd ag er sclærder éternel, é comparage de behani n’en dès nitra pur : en Doué hont é, mæstre ag er vuhé hac ag er marhue, pehani eit sauvein en ol dud, en dès hum zevalet betac andur peb sort disinour, bout goal-draitet guet er boble, bout jotadet, rebutet, laqueit édan en treid, goapeit, goleit a scopitel, flagellet, couronnet a spern, staguet doh ur groez, dré gomplod tut infam ag er bed. Consideret ag en tu-ral penaus a hanoh hou hunan nen doh nitra ; en e huès, dré hou péhedeu hum laqueit izelloh eveit en disteran treu crouéet, er ré memb hemb ræson, é veliteoh anfin bout édan sclavage en diauleu. Chonget penaus é léh discoein a houyéoh grat eit en obligationeu infini é huès d’hou Salver, en en huès ean outraget én ur fæçon cruel, betac laquad édan en treit er goaid en dès scuillet eveit oh ha pehani é zou er bris a hou redamption.

Arlerh en dra-zé tout, hou ingratitude ne sour quet ar é garanté perpet dalhable ha perpet ur sorte ; ean hou couvi attàu d’é vanquet, hac é lèh hou terhel ér mæz, éma menacein e ra deoh é zrespet hac er mahue, ma ne zet quet dehou. En tad misericordius-zé e zou perpet prest d’hou receu ; ha deusto nen doh meit misér dirac é zeulegat, meit lovre, cam, hydropic, dal, possidet guet er goal-speret, hac er peh e zou goah, carguet a siou hac a béhedeu, nendès quet donger dohoh, ne doh quet én hou raug : tout er peh e oulèn guenoh é : 1.° Ma hou pou én hou calon ar hai bras hou pout en offancet én ur fæçon indign ; 2.° Ma câssehet drest peb tra er péhet marhuel ha veniel même ; 3.° Ma vehet perpet disposet de hober é volanté, ha ma vehet pront ha gredus d’hé gober én occasioneu ; 4.° Ma hou pou arlerh en dra-zé ur ferme confiance é pardonnou deoh ol hou telé, en hou colhou ag er loustrie e huès groeit, en hou dihuennou doh hou ol anemiset.

A p’hou pou quemeret courage èl-cé dré er chonge ag er garanté en dès doh er béherion glaharet, hui e ellou tostat d’en daul vasq guet dougeance, guet esperance ha guet caranté én ur laret : Nen don quet dign d’hou receu, rac n’em ès quet groeit tout er satisfaction é telièn gober d’hou justice. Naren, men Doué, nen don quet dign d’hou receu, rac staguet é hoah me halon doh en treu crouéet, ha rac n’em ès quet hoah commancet hou cârein hac hou chervigein a me ol nerh. Ah ! men Doué, n’ancoéhet quet hou madeleah, hou péet chonge a hou compse ; rantet-mé dign d’hou receu guet fé ha guet caranté.

Goudé er gommunion, hum dennet quentéh é creis hou calon, hac é cheirrein en or ar nehi, ne chonget meit a hum antretenein guet hou Salver én ur laret dehou er hompseu-man pé reral él-d’hæ ; O Mæstre souveræn ag en ean ! piue en dès gùellet gober deoh dischèn betac én on-mé pehani e zou ur hroaidur peur, miserabl, dal, hac én diannés a bep tra ? Ean e rescondou deoh quentéh : Er garanté é. Hui e zalhoü dehou : O caranté a ol viscoah ! petra e oulennet-hui guenein ? Nitra quin, e, larou ean deoh, meit er garanté : ne fal quet teign em bout én hou calon tan aral meit en hani ag er garanté. Tuemmoh hilleih eveit er boahæson a hou coal-daicheu, en tan-zé e embrasou hou volanté, m’hé receuou nezé èl un hosti forh agréable. Quement-cé em ès berpet desiret hac e zesiran hoah ; mé fal deign bout tout deoh, ha ma vehet tout deign : er peh ne fehal quet bout groeit, mar dehai deoh é léh hum hober doh me volanté, hellet hemp quin hou ç’hani-hui pehani ne glasq meit hé liberté hac er gloër ag er bed. Gouyet enta penaus er peh e zesiran guenoh é ma hum gâssehet hui-memb eveit gùellout me hârein ; ma rehet deign hou calon eit hé joentein doh me hani e zou bet digueoret ar er groez eveit oh. Nen doh quet hemp gout piue on, ha hui e uél neoah penaus dré ur garanté hemp mesul é on coutant de laquad ur certæn égalité étré mé ha hui. Doh hum rein deoh én antier ne oulennan guenoh meit oh-hui memb. Beah deign ha chetu mé coutant ; ne glasquet meit on, ne chonget meit en-on, ne cheleuet ha ne sellet meit doh-on ; eit ne chongehet ha ne zesirehet meit on ; eit ne rehet nitra hemp-on, eit ma zèi mem brastæt infini de lonquein hou tisterdæt, ma cavehet èl-cé én on-mé hou ponheur ha ma cavein èn oh me repos.

Anfin hui e bresantou d’en Tad éternel é Vab carantéus, 1.° eit en trugairecat ag er græce en dou groeit teoh doh er rein deoh ; 2.° eit receu secour guetou pé eveit oh, pé eveit ol en Ilis, pé eveit hou quérent hac eveit er ré de beré en e hoès obligation, pé eveit en ineanneu ar er Purgatoer, ha hui e joentou en offrance-zé doh en hani e ras hur Salver ar er groez a nehou é hunan, a p’en hum offras, goleit a houlieu hac a oaid, é sacrifice d’é dat eit redamption er bed. Hui e ellou hoah offrein dehou én intantion-zé en ol ovérenneu e vou laret en dé-zé ol ér bed crechen.