Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 119

◄   Er vugalé e hra èl ou zud. En aviseu mad e bourfit.   ►


EN AVISEU MAD E BOURFIT.

Doué e daul perpet é vénédiction ar un tad pé ar ur vam péré e guemér poén de lacat én ou bugalé santimanteu a religion. Er péh e leinehet amen e zou ur merche splan a guement-cé, hag e ziscoei d’oh n’en dès nitra gùel de douchein calon er péhour ha d’el lacat de vihuein erhat eit n’en dé scùir santel Jesus-Chrouist, a pe chongér én é varhue hag én é bassion. Un dén, hanhuet Isidor, n’en doé nameit ur verh péhani e hret a nehi Mélani, ouaidet a buemp plai. Er verhig-cé en doé un imur diæz ha fantasius. Douguet d’hé fèn a vihannig, ne oé hannad erbet é vehé jamæs deit de vout un dra benac a fæçon. Hé zad ne douïé quet na ne laré quet goal bedenneu guet-hi, guet eun ag hi rantein hoah falloh dré er malloheu. (Ean e hré mad, rac malloheu un tad pé ur vam ne hrant meit rantein er vugalé fal pé falloh.) Ean e bedé aveit-hi, hi disqué, hi hastié ; mæs nitra ne hellé doucat fal imur er verhig pennadus-cé, péhani e hré memb scandal d’er bautrèd ha d’er merhèd vihan aral.

Mélani, d’en ouaid a zêc pé deuzêc vlai, é furgeal un dé én ur gredance, e gavas ur grucefi en doé hé mam cuhet inou quênt hé marhue. Mélani e gassas aben er grucefi-cé d’hé zad, én ur houlen guet hou : me zad, petra-é en dra-men ? Me merh, elaras dehi hé zad, ur grucefi. Mæs, emé er hroaidur, petra e senefi er grucefi ? En tad e rescondas dehi : m’em boé-ean disquet t’oh liès erhoalh, mæs hui e hoès ean ancoéheit arré : er grucefi e zou limage Jesus-Chrouist crucefiet. Er verh vihan e zalhas attàu d’atterce hé zad : ne houyan quet-mé petra e senefi limage Jesus-Chrouist crucefiet. Isidor e laras dehi : é han d’en disquein d’oh :

Hui e houér penaus Mab Doué e zou dischennet ag en nean, hag en dès hum hroeit dén eid hur salvein (rac quenevé t’hou é vehemb ol collet). Mab Doué, deit de vout dèn, e hanhuér Jesus-Chrouist. Ean en dès bihuet ér bénigen ; ean en dès ouilet hur péhedeu ; ean en dès disquet en hent mad d’en dud ; ha predégueu Jesus-Chrouist e zou él livr e hanhuér en Aviél. Er Juiffèd en dès-ean goal-drettet ; ind ou dès plantet ur gourôn drein spern én é bèn ; ind ou dès-ean staguet doh ur groéz ha laqueit d’er marhue. Ean en dès èl-cé scuillet bet en dehuéhan tapen ag é hoaid. Quênt merhuel, ean e houlennas pardon guet Doué é Dad aveit-hai hag aveid omb. Hama, me merh, er grucefi e zou eit dégass chonge t’emb a ol en dra-zé.

Mélani e cheleué hé zad guet er brassan chonge. Isidor e bourfitas a guement-men eit disquein é verh ; hag aveit gounit hé halon, ean e laras dehi ; hà hui e houér erhat pihue en dès goal-drettet Jesus-Chrouist én ur fæçon quer calet ? Ne houyan quet quement-cé, e rescondas er verhig. Allas ! me hroaidur a garanté, e laras dehi en tad, ni-é, hur péhedeu e zou bet caus d’é varhue. Ya, me merh, hou péhedeu querclous èl me ré en dès crucefiet Jesus-Chrouist. Hou péet chonge ag en ol béhedeu e hoès groeit, a hou ç’ol diaboeissance, a hou pèn scan én ilis, a hou laironcieu, ag en ol conzeu direspet e hoès laret t’ein, ag en ol hoarieu divodest eh oès bet groeit, ag er scandal e hoès reit d’er réral ; ol en dra-zé, me merh, en dès groeit ur boén vras de Jesus-Chrouist, en dès secouret el lacat d’er marhue ; hui e hoès reit dehou quel liès a daul èl e hoès groeit a béhèd.

Isidor e huélas en en devoé Mélani en dar én hé deulegad, hag aveit pourfitein a nehai, ean e laras hoah : ah ! me merh, hà hui e fal d’oh perpet displige de Jesus-Chrouist hag el lacat de souffrein ? Hà hui e ven er hrucefiein hoah ur huéh, el lacat d’er marhue dré hou tiaboeissance hag hou malice ? Hà hui e refusou ag er hârein é huélèt er pèh en dès groeit dré garanté eid oh eid hou lacat de vout parfæt ha de salvein hou ç’inean.

Mélani e oé bet quen tinérreit hag hé halon quen touchet é cleuèt conzeu hé zad, ma crogas aben guet hé deu zorn ér grucefi e zalhé hé zad : ah ! me zad a garanté, e laras hi dehou, reit-t’ein, mé hou pèd, er grucefi. Ya, me merh, m’hi ra d’oh, e rescondas dehi hé zad, ha m’hou péd d’hi goarn. Hi hum dennas èn hé bambr, hag e dremeinas en achimant ag en dé é ouilein hag é voquein de dreid hé hrucefi, én ul larèt : « Ah ! men Doué, me mæstr ! chetu enta er stad é péhani en e mès hou laqueit ; mé-é en dès hou crucefiet ! Men Doué, pardonnet t’ein ; p’em behé gouyet é hren quement a zroug, jamæs n’em behé hou ç’offancet ; hou péet truhè doh-ein a gaus d’em youankis ha d’em dihouyedigueah. » Er verh youank-cé e oé bet fidel de bourfitein a hræce Doué, péhani e douché hé halon ér momand-cé ; ha Doué e ras quement a vénédiction de gonzeu Isidor, ma changeas aquêrh Mélani é bèr amzér ; hi e receuas memb ur sclærdér ag en nean péhani ne gavér quet goal stank é misq er vugalé ag en ouaid-cé. Jamæs n’en dès bet gùélet mui a humilité hag a aboeissance én ur hroaidur. Quentéh èl m’hi doé ur momand benac libr, hi e yé d’hum durul dirac hè hrucefi, e voqué de dreid hé Salvér guet er brassan respet ha caranté. A pe vezé groeit ur chagrin pé ur boén benac dehi, hi e laré : « O me Salvér ! penaus é credehen-mé hum glêm, é huélèt er péh e hoès anduret eid on. » Un dé ma oé bet pilet dré un dén brutal, péhani hi heméré eid un aral, ne laras nitra d’hé zad, guet eun n’en devehé fachet pé offancet Doué ; mæs hi e yas de guetan dedal hé hrucefi d’hobér er beden-men :

« O me Jesus ! a pe oèh ar er groéz, hui e hoès pardonnet d’hou pourreàuïon ; me bardon ehué dré garanté doh-oh d’en dén en dès m’en goal-dreitet, ha me garehé rantein chervige dehou. » Rac-cé eih dé arlerh, en dén-cé, péhani en doé-hi goal-drettet, e oé chommet clan ; Mélani e houlennas un dra-benac guet hé zad eid er soulagein. » Chetu, e laras-hi d’en hani clan, chetu er péh e zégassan d’oh, eit discoein d’oh penaus ne hoarnan caz erbet doh-oh. » En dén-cé, é huélèt caranté er verh youank-men, e ouilas hag e houlennas pardon guet-hi.

Ur huéh aral Mélani, é huélèt un amezeguès péhani hum néhancé bras a gaus de zibaucheu hé dén, e laras dehi : me amiès a garanté, ne hoès-hui ur grucefi benac én hou ty ? Ya, me mès unan, e rescondas-hi. Ah ! de betra é chervige-hi d’oh ? e laras Mélani. Quêrhet d’hum durul doh treid hou crucefi, eit disquein inou souffrein. Jesus-Chrouist en dès anduret calz muyoh aveid oh ; ha deustou ma oé hemb péhèd, n’en dès jamæs hum glêmmet. Eurus-oh, m’amiès a garanté, rac ma hoès un dra-benac de souffrein eit-hou. Ne houyet quet péguement a gonsolation e zou é souffrein eid un Doué péhani e souffr eid omb. Conzeu Mélani, laret èl pe vehe bet deit a ziarhlué, e vougas dibatiantæt er voès-cé, péhani e changeas hag e vihuas guet quement a zoustér hag a batiantæt é quevér hé dén, m’hum gonvertissas ean-memb é huélèt hé scùir vad.

Melani e gandalhas er rest ag hé buhé doh er pratiqueu santel-zé. Er chonge a Jesus crucefiet ne lamé jamæs ag hé spered. Poén hi devezé memb é parrat hé dareu én hé labour, a pe chongé é souffranceu Jesus-Chrouist, pé a pe gleué larèt é oé offancet en Eutru Doué : 'Ah ! men Doué, e laré-hi, hou ç’offancein e hrér, hou crucefiein e hrér ; perac ne hellan-mé merhuel eit mirèt ne vehet jamæs offancet.

Hi e santas liès tantationeu, drest peb-tra énep d’er vertu gaër a burtæt ; mæs dré er chonge a souffranceu Jesus Chrouist, hi e hoarnas perpet hé inean pur. « Me Salvér, e laré-hi én hé zantationeu, penaus é hellehen mé cousantein d’er bligeadur, é huélèt er poénieu e hoès anduret aveidon ? Penaus é hellehen-mé cârein ha mignonein me horv miserabl, é huélèt hou corv pur goleit a hoaid hag a houlieu, staguet doh ur groéz ? Perac reneuéein hou tourmanteu eid ur bligeadur dihuennet ? » Anfln, Mélani, dre er pratiqueu santel-men, e arrihuas én ur barfætion ihuel ; hi e ras scùir vad d’en dud a hé bro, hag e varhuas èl ur santès.

Oh ! p’en devehé en tadeu ha mameu quement a sourci èl Isidor a zisquein ou bugalé, de réglein ou buhé ar hani Jesus-Chrouist, santelloh e vehent. Guet a sclærdér e receuehent-ind é studial guet attantion é vuhé divin ? Er grucefi e zou ul livr é péhani en ol fidélèd e hel lein ha disquein hanàouèt Doué. Doh treid er grucefi-é en en dès er Sænt vrassan cavet quement a sclærdér, a gonsolation hag a nerh.


FIN.