Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 43

J.-M. Galles, 1856  (p. 130-133)


CHAPISTR TRI HA DEU-UIGUÊND.
dalledigueah er ré hum ancoéha ind-memb, eit lezel danné guet ou hériterion.

I. Nac ur folleah-é dastum danné hemb gout aveit pihue é veint ! Hui e armerh hou treu aveid hou pugalè pé aveid hou quérent ; mæs martezé deu vis arlerh hou marhue, hou madeu e gouéhou étré deourn er réral, martezé memb é ré hou ç’anemisèd, péré e bourfitou ag er madeu-cé, épad ma huannadehet-hui é creis en tan-flam, eid hou pout-ind goarnet pé dastumet guet rai a sourci. Hag é vehoh-hui assuret mad a hou ç’hériterion, hà hui e zou sur penaus é hreint un implé mad ag er péh hou pou lausquet guet-hai ? Hà ne zispigneint-ind é bèr-amzér é bobanceu, é proçæzieu, é hoarieu er péh e hoès tolpet eit-hai guet quement a dergace ? Hàg er péh hou pou dastumet dré er péhèd ne vou-ean dismantet ehué dré bèhedeu aral péré e dennou ar hou ç’hériterion hag ar-n-oh colér en Eutru Doué ?

Oh ! na brasset-é dalledigueah pihue-benac, eit pligein d’en dud, e chonge mui é pourfit er réral eid é salvedigueah é inean, hag e ra d’er réral er péh e refus dehou é hunan, hemb en dout na recompance na trugairé ! Hà ne sellehoh-hui èl ur fol, e lar Salvien, un dén péhani e gonzehé ér fæçon-men : Me hériterion er garanté, ne vennan quet hum chervige a me madeu na gounit en nean dré me alézoneu ; me ven chairrein men deulegad doh pligeadurieu er vuhé-men, hag hum lacat én dangér a vout dannet, acelfin hou lacat-hui gùel én hou æz. Hàg ean e hellér chongeal treu folloh eid er ré-zé ? N’en dé quet mui ur garanté, mæs ur folleah-é hum gol eit gobér pligeadur d’er réral.

Surroh-é rein lod a hou madeu de Jesus-Chrouist é soulagein er ré peur ha bout recompancet én nean, eid ou lezel guet hériterion péré n’helleint quet hou rantein eurus, hag é fautehé dehai.

II. Bamdé é cleuér tadeu a fameil doh hum atterce ind-memb : hà ne hrein-mé gueu doh mem bugalé, ma ne hoarnan dehai men danné ? Bout-zou dihue antand ér goulen-zé : liès é ma nehi digaré un tad avaricius ha chicannour. Ya, hui e hrehé gueu doh hou pugalé é tismantein hou madeu én hoarieu, ér bobanceu, ér proçæzieu ; hui e hrehé gueu doh hou pugalé é lezel guet-hai madeu deit dré hoal-hent ; mæs ne hrefe gueu erbet doh-t-hai é rein en alézon nac é pléguein d’ur chicannour aheurtet. Doué en dès reit bugalé d’oh nepas, a dra sur, eit lezel danné guet-hai, mæs eid ou dessàu èl crechénion. Un tad, eit larèt er huirioné, e zeli bout aviset mad eit dessàu erhat é vugalé. Mæs mar dé cablus é lezel é dud hemb goarn madeu erbet dehai hag hemb ou disquein, n’en dé quet dibéh mar ancoéha er peur.

Hà n’en dé ul laironci vras vehé, e lar S. Augustin, lezel Jesus-Chrouist de languissal ér peur, én amzér ne vanq nitra de zibaucheu hou mab ?

Hui e guemér poén rac ne houyet quet petra e vou a hou pugalé arlerh hou marhue : chonget erhat quêntoh petra-vou a han-oh hui-memb. Hum santefiet ha clasquet, dré en alézon, tennein ar-n-oh misericord en Eutru Doué. Doué, ag é du, en devou soin ag hou pugalé. Er gùellan moyand d’ou lacat de vout pinhuiq, e lar S. Yahan-Chrysostôm, e zou gobér en alézon.

Hou tanné, rannet é alézon d’er beurerion, e zou un assurance aveid oh, hag, é léh bout collet eid hou pugalé, ind e vou aveit-hai un trezol, e lar S. Eucher. Santès Marcelle, dam a galité a Rom, e zihusqué hé bugalé eit gusquein ha mâguein er beurerion. Ne zouget quet, mem bugalé, emé-hi dehai, ma lausq guet-n-oh misericord Jesus-Chrouist, ur rant assurettoh eid hun ol madeu, hou péèt chonge penaus ur fameil sourcius de rein en alézon e vou beniguet guet Doué.

Ha petra vern, ret-é hemb quin hum salvein ; ha ma ne hoès chet soin a han-oh hou ç’hunan épad hou puhé, pihue en devou sourci a han-oh goudé hou marhue ? Hou pugalé, hag ind e hellou hou tennein ag en ihuern ? Allas ! e lar Salvien, ol en danné étré deourn en hériterion n’en dint quet capabl de lahein ur fuladen ag en tan e losq er ré maleurus én ihuern.

Ur chervige, un overen benac, chetu ol er péh e hellet cavouèt guet hou ç’hériterion. Gùel-é ma vanquou dehai un nebedig madeu, eit ne vanquou nitra d’hou salvedigueah. Lezel e rér perpet treu erhoalh guet-hai a pe lausquér guet-hai scùir-vad ha dougeance en Eutru Doué. N’istimet er madeu ag en doar nameit a guement ma chervigeant de hounit en nean, ha hui e santou penaus en dén pinhuiq n’en dès consolation erbet nameit é vout mad ha taulet de rein en alézon.

résolutioneu.

1° M’hum chervigeou ag er péh en dès reit Doué d’ein, revé é brovidance adorabl. 2° Me guemérou eid on er péh e houlen men dobérieu. 3° Me hrei amièd én nean dré me alézoneu. 4° Me chongeou erhat ém salvedigueah quênt chongeal pinhuiqueat me hériterion. — Ne bermettet quet, ô men Doué ! ma hum gollein dré er fal implé ag er madeu didalvé ag er bed-men.