Guirionéeu ag er Religion/Chapistr 64

CHAPISTR PUAR HA TRI-UIGUÊND.
aveit gobér ur guir bénigen é ma ret bihuein én humilité.

Er Spered-Santel e lar d’emb penaus en orgueil e zou er vamen ag en ol béhedeu ; rac quement péhour e zou hum sàu énep de Zoué hag e bèlla doh-t-hou ; chetu perac é ma ret m’en dégaasou en humilité èl aben trema Doué.

Ne vern a béh tu en hum sel er péhour, pé ag én tu doh Doué, pé ag én tu doh-t-hou é hunan, pé ag én tu doh é nessan, ean e gav léh d’hum humiliein.

I. Én tu doh Doué, ean e zeli hum sellèt èl ur sclav é brézel doh é væstr ; èl un torfætour en dès hum gueméret doh é roué ; èl un traitour, un dén hemb calon, péhani en dès trahisset é hobérour mad ; èl ur hroaidur dinatur hag orgueillus, péhani en dès hum sàuet énep d’é dad ha d’é ol vad. Ya, hui e hoès goalhet en Eutru Doué a zisprisance, ha hui e hoès velimet en droug e hret dehou istroh eit dré ur péhèd marhuel ; hui e hoès-ean goapeit muyoh eit ne hellet en inourein dré hou ç’œvreu, hag é hrehoh en œvreu mad en dès groeit en ol Sænt. Na crihuet ur ræson d’hum humiliein ! Penaus é credet-hui hoah enta hum seuel hag hum gavouèt un dra-benac guet hou ç’œvreu mad ?

II. Én tu doh-oh hou ç’hunan. O mab-dén ! é péh stad é ous-té couéhet dré er péhèd ? Reit e hès en taul ag er marhue d’ha ç’inean ; couciet e hès-hi, ha laqueit é hès ar nehi, èl ma lar er scritur, limage el lon brutal. Rac ne hès héliet nameit ha hoal-inclinationeu èl el lonnèd gouihue. O men Doué ! e laré David, penaus é credehen-mé hum ziscoein dirac oh ; hum zisinouret e mès beta donnèt de vout haval, dirac hou teuiegad, doh ul lon brutal ?

Ur stad izel meurbet e oé aveid hur Salvér bihuein én deserh é misq el lonnèd gouihue.

Mæs hanùuet guet humilité, péhour, penaus ne véritet quet hum zerhel dirac J.-C. é rang el lonnèd gouiv hemb quin. Biscoah n’ou dès péhet ; n’en dint quet ér stad de hanàouèt na de gârein Doué ; ha hui péhani e zou crouéet aveid er hârein, n’hum cherviget ag hou ræson hac ag é zonæzoneu nameit aveid en offancein. Hui e zeliehé enta hum lacat izelloh aveit lonnèd, izelloh memb aveid en diaulèd. Bout e zou amen unan én hou misq hag e zou un diaul, e laré hur Salvér én ur gonz a Judas. Chetu er chonge e zeliehoh hou pout a hanoh hou ç’hunan, guet un dra-benac hoah open, en diaul n’en dès péhet nameit ur huéh, ha hui, guet a béhedeu marhuel é oh-hui sammet ? Ha hui e hellou hoah goudé quement-cé hum istimein ? N’istimér quet er péh e zou vil ha truhêc ; mæs hà hui e hel gùélèt un dra-benac villoh ha truhêccoh aveid hou cousciance ? Hàg ean e zou enta un dra-benac e zeliet disprisein mui aveid oh hou ç’hunan ?

III. Én tu doh hou nesscan. Hui e ancoéha é oh péhour a pe zispriset hou nessan. Hag é vihuehoh hui èl ur sant, hou cousciance e zeli gobér d’oh larèt guet mui a ræson aveit sant Paul : me zou er brassan péhour, er miseraplan ag en dud ; rac ma teliet hou pout mui a gaz hag a zongér doh unan hemb quin ag hou péhedeu, aveit doh péhedeu ol er réral.

Hàg ean e zou ur péhèd benac a bébani n’hellet hum rantein cablus ? Nac en devehé un torfætour groeit drougueu péré ne hoès jamæs groeit, credet hoah é ma gùel eid oh, rac n’en dé quet bet quen disquet èl oh ha n’en dès chet bet er græceu e hoès-hui bet. Credet en hou pehé groeit hui-memb péhedeu villoh, a p’en devezé en Eutru Doué hou lausquet d’oh hou ç’hunan. En dôn ag hur halon e zou quer brein, ma teliehemb sellet èl hur ré, er péhedeu memb n’hun nès chet groeit ; er péh en dès groeit de sant Augustin larêt : Men Doué hui e hoès reit t’ein quement a hræceu, doh me goarantein doh péhedeu ne mès chet groeit, èl doh me fardonnein ag er ré e mès bet groeit.

Ne zeliet quet col er hùèl diar hou misér, na diar hou tishanàuedigueah, arlerh ma hoès bet er maleur d’offancein hou Toué, hou Crouéour. A p’en d’oh é misq er grechénion aral én ilis, hou pet chonge ag er gonz-men deit a guéneu en dén santel Job : « Bugalé en Eutru Doué hum zastumas d’un dro, ha Satan hum gavas én ou hreis. » Hou péet méh doh hum gavouèt él léh santel guet quement a ineaneu vad. Ul lod caër a nehai e zou haval doh en Ælèd dré ou furtæt, ha n’en d’oh-hui meit ur péhour miliguèt. Credet é ma ur græce-é e ra d’oh en Ilis, doh hou ç’andur é misq hé bugalé, hui péhani e zeliehé bout idan treid en diaulèd. Mar e hoès danné pé cargueu inourabl, chonget ne hoès chet ind méritet, ha penaus er réral ou mérit gùel eid oh ; chonget penaus n’en d’oh sàuet ihuelloh eit ré zou nameit aveit bout discaret izelloh eit-hai. Hanàuet penaus ur péhour èl oh, péhani en dès méritet malloh en dud hag hani en ol treu crouéet, ne vérit quet bout sàuet drest er réral na mæstroniein ar nehai. Mar d’oh dispriset, mar d’oh casseit, er huél ag hou péhedeu e zeli dégass chonge t’oh quentéh ne véritet quet ma hrei en dud stad vad erbet a han-oh. Ur péhour en dès méritet en ihuern ne fehé quet bout castiet erhoalh ér vuhé-men, hag é quemér en treu revé Doué, ne hoès chet d’hum glêm, a pe hrér d’oh revé hou mériteu. Oh ! p’hou pehé, èl er publikén ag en aviél, santimanteu a humilité, ne vern péh quer bras péhour oh bet, hui e vehé ur gùir bénitant hag ur sant bras, rac en Eutru Doué ne zispris jamæs ur galon glaharet hag humiliet. Hemb en humilité-cé n’en dès chet a salvedigueah. Ma n’en det de vout humbl èl bugalé, e lar Jesus-Chrouist, ne vehoh quet jamæs mad de monnèt è ranteleah en nean.

résolutioneu.

1° M’hum sellou én amzér de zonnèt èl un nitra péhani hum sàu énep de Zoué. — 2° M’hum izellei dré er chonge en e mès dispennet én-an labour men Doué. — 3° M’hum laquei dré me chonge izelloh eid er vrassan péherion. — 4° Ha me andurou er goapereah, en disprisance, èl unan ag er poénieu distérran e mès méritet a berh en treu crouéet. — O men Doué ! ne flastret quet er prean doar-men, péhani en dès en hardéhtæt d’hum seuel énep t’oh hag énep d’hou lézen santel ; ean e hanau anfin é izeldæt hag en dondæt ag é visér.