| ◄ Ag en nouïen. | Red-é hum breparein d’er marhue. | Red-é épad er vuhé disquein merhuel erhat. ► |
N’en dès nitra surroh na callettoh eid er marhue, nitra cuhettoh én é circonstanceu ha nitra ne hel mirèt doht-hou a scoein é daul multrér ar vab-dén. Red-é enta hum breparein.
I. Nitra surroh eid er marhue, un arrest-é douguet dré un Doué ol-buissant. Nitra calettoh érbed-men. Merhuel e zou qùittat en doar eit perpet ; monnèt én éternité hemb gout mèn é hér. Merhuel e zou col er vuhé guet er péh hun nès. Merhuel e zou larèt quenavou eit jamæs d’er péh e gâramb muihan : d’er guérent, d’en amièd, d’en danné, d’en inourieu, d’er hargueu ; hanni ne hel hum hoarantein doh er marhue na troein ardran. Er marhue e lam rah guet-n-emb, nameit en droug hur bé groeit pé er vertu, péré hun héli d’er bed aral.
Mar dé er chonge ag er marhue quer callet eid en dud distag doh en treu ag er vuhé-men ; eid en dud a bligeadur, péh quen eahus ha quer rust é teli bout en taul a nehou. Na scontusset ur momand ! péhani e zizolo dehai anfin é ma èl moguèd er madeu hag er pligeadurieu péré e yant de gol eit birhuiquin ! Ma n’en dès nitra surroh na callettoh eid er marhue, n’en dès ehué nitra cuhettoh eid en amzér hag er circonstanceu a nehou. Hà hui e varhuou é græce Doué pé ér péhèd ? Hà hui e varhuou guet ur hlinhuèd hir pé a varhue subit ? Hà hui hou pou en amzér de govessat pé scrappet vehet a hèr, en noz-men, pé én un taul ? Hanni ne hel el larèt ; ne hellet quet bout assuret ag ur momand hemb quin. Er pèh e zou sur, hui e varhuou, hag e varhuou a pe chongehet er bihannan.
Mæs petra vou arlerh ! Stad mab-dén goudé é varhue ne change quet mui. Er marhue e hra é léh de bep-tra aveid en éternité. Mar marhuan ér péhèd marhuel, me vou dannet ha maleurus aveid un éternité. Mar marhuan é græce Doué, me vou salvet hag eurus de virhuiquin. É léh ma couéhou er huen é chommou.
II. A pe ne hellet quet mirèt doh er marhue, hag a p’en dé hou salvedigueah staguet doh er momand blaouahus-cé, hui e zeli hum breparein ha pourfitein ag en amzér e chom guet-n-oh. A pe achappehé ag é brison ur prisonér, péhani e zeli bout condannet idan ur bèr amzér de vout staguet doh ur potance, hàg ean hum arrestehé ar é hent ? hàg ean hum lorbehé guet hoarieu a nitra ? Ne zihoallehé-ean mad guet eun a vout hoah queméret ? Mæs a pe vehé lausquet er hondannet maleurus-cé de guemér én un trezol, épad un dé, ol er péh e garehé eid en dout é hræce, eit paiein é rançon, hàg ean e gollehé ur momand ag un dé quer précius ? Ha hui, tud miserabl, péré en dès quel liès achappet ag en ihuern, hui péré e vou galhuet quênt pêl dré er marhue dirac hou Juge, guet petra é collet-hui hou ç’amzér ? Hui e hel, ér bèr amzér e hoès de bassein ar en doar, gobér satisfaction de Zoué ha donnèt de vout pinhuiq aveid en nean. Ha guet petra enta é tremeinet-hui déieu quer précius ha quer bèr ?
Hà gobér e hret-hui chongeu sôn penaus ne houyet nac en amzér en dès en Eutru Doué merchet t’oh aveit bihuein, nac en nombr ag er græceu e hoarn d’oh, nac en nombr ag er péhedeu e ven andur guet-n-oh ? Perac enta é oh-hui quel lizidant de bourfitein ag en amzér ? N’hum fiet quet ar hou yehaid ; er seblant ag ur vuhé hir e zou trompus ; er marhue e hel hou scrappein én un taul ; hou ç’amzér e ya a ridêc é raug. Allas ! péguement e hoès-hui deja collet ? Impléet mad ahoel er péhig e chom guet-n-oh. Er baraouis pé en ihuern e zeli bout er recompance pé er bunition ag en implé e hrehet a nehou. Un offiçour d’en ampeleur Charles-Quint, feahet dré er huirioné-zé, e houlennas guet-hou er bermission d’hobér en diléz ag é garg, én ul larèt eit ræson, penaus étré en affærieu ag er bed hag er marhue é teli bout amzér. En ampeleur, tinérreit ean-memb é huélèt en exampl-cé, e lausquas en ampir guet é vrér, é ranteleah guet é vab, hag hum dennas ag er bed aveid hum breparein d’er marhue. Hàg ean e hellér quemér rai a assurance eid hum breparein d’ur marhue péhani ne za nameit ur huéh, ha péhani én ur momand e laq peb-tra én é léh hag aveit perpet ?
1° Red-é d’ein hum zistag a vremen a zoh ol er péh e zeli er marhue lemel guet-n-ein. — 2° Ha pe ne hellan quet pêllat en termén-cé doh péhani é ma staguet me éternité, red-é d’ein commance ag er momand-men hum breparein, én ur vihuein peb dé èl pe zeliehé peb-unan a nehai bout en dehuéhan a men déieu. — O men Doué ! reit-t’ein er græce de verhuel én hou caranté santel.