Hum daulamb ol d’en douçan joé,
Hinihue un Arhæl a berh Doué
E lar d’emb é ta hur Salvér,
Aveid hun tennein a visér.
Couéhet e oemb ér stad tristan,
Dré faut Adam, hun tad quetan ;
Eid hur sehuel, dré garanté,
Doué e zischen a lein en né.
Mab Doué ha Doué a ol viscoah,
E ven hiniw, dré vadeleah,
Donnèt de vout dén èl omb-ni
Étré digosté glan Mari.
Sujet d’er marw ha d’er misér,
Ean e varhuou eid é vredér,
Hag eit golhein guet é hoaid pur
Er bed ag é gouciadur.
En hani n’hel er bed quemér
En hum chair én ur horv distér :
Aveid hur gouni ol de Zoué
Ean e chom én hur misq bamdé.
D’er Mab e za eid hur prenein,
D’en Tad er ra eid hur salvein,
Querclous èl d’er Sperèd-Santel
Revou rantet gloër éternel.
