TREDE KENTEL WAR-N-UGENT.


War ar maro.


1. — Gwall abred e vezo great ho tro er bed-man ; gwelit eta e pe stad emoc’h. Ann den a zo hirio, war-c’hoaz n’her gweler mui. Pa vez eat kuit a-zirak hon daoulagad, ec’h ankounac‘haomp anezhan buhan.

Nag hen zo aon den dall ha kalet he galoun ! Ne zonj nemet er pez a zo breman, hep sellet tamm oc’h ann traou da zont. Enn hoc’h holl oberiou hag enn hoc’h holl sonjezonou e tlefac’h beza e-c’hiz ma ve red d’e-hoc’h mervel dioc’h-tu enn deiz-man. Ma ve glann ho kaloun, n’ho pe nemeur a aoun rak ar maro.

Gwelloc’h e ve d’e-hoc’h en em viret oc’h ar pec’hed eget ne ve tec’het dioc’h ar maro. Ma n’emoc’h ket enn eur stad vad enn deiz-man, penaoz e viot-hu enn deiz war-lerc’h ? War-c’hoaz a zo eunn deiz da zont, eunn deiz war var eo. Ha gouzout a rit hu ha c’houi a vevo warc’hoaz ?

2. — Na petra dal beva pell amzer, pa wellaomp ken nebeut hor buez ? Ne d-eo ket eur vuez hirr a ra d’ann den mont war wellaat ; enn enep, ne ra aliez nemet kreski niver he bec’hejou.

Salo e ve d’e-omp hor befe bevet ervad er bed-man hed eunn dervez hep-ken ! Meur a hini a niver ar bloavesiou abaoue ma’z int en em roet da Zoue, hag aliez n’ho deuz dastumet nemet frouez dister. Mar d-eo eur spount mervel, beva pell a zo marteze eur spount gwasoc’h c’hoaz.

Euruz eo ann hini a zonj bepred enn he heur ziveza, hag en em laka bemdez e stad da vervel ervad. Mar hoc’h euz gwelet gweach e-bed eunn den enn he dremenvan, ne ankounac’hait ket e tremenot c’houi ive dre ann hent-ze.

3. — Dioc’h ar mintin, sonjit ne vevot ket marteze beteg ar pardaez ; ha pa zigor ann noz, arabad eo d’e-hoc’h touet war ann antronoz-vintin. Bezit eta bepred war evez ha bevit ker mad, na zeuio ket ar maro war-n-hoc’h enn eunn taol.

Kalz a dud a varv prim hag enn eunn taol, rak Map-ann-den a zeuio er mare ma kreder nebeuta. Pa vezo deuet ann heur ziveza-ze, neuze e welot a-enep krenn hoc’h holl vuez tremenet ; neuze e vezo braz ho klac’har da veza bet ken dieguz ha ken digaloun.

4. — Pegen euruz ha peger fur eo ann hini a laka he holl boan da veza, hed he vuez, er stad ma karfe beza pa varvo ! Rak ober fae euz ar bed, c’hoantaat kre mont war gresk e pep mad, beva a galoun vad dindan reiz, poania da ober pinijen, senti prim, en em zilezel he-unan ha gouzanv pep tra evit Jezuz-Krist, kement-se holl a roio eur fisians vraz d’ann den pa dostaio ar maro.

Endra viot iac’h, ec’h hellot. ober kalz a-vad ; hogen pa viot klanv, ne ouzoun ket petra a hellot da ober. Dibaot eo ar re a zo gwelloc’h goude beza bet klanv ; hag e-touez ann dud a ia aliez da bardouna, ne d-int ket stank ar re a zistro santeloc’h d’ar gear.

5. — Na fisiit ket enn ho mignouned nag enn ho kerent, ha ne zaleit ket pelloc’h da ober ho silvidigez, rak ankounec’heat e viot gant ann dud kentoc’h evit na gredit. Gwelloc’h eo evid-hoc’h lakaat ho poan da zavetei hoc‘h ene, ha kas araoz-hoc’h oberiou mad d’ann env, eget ne d-eo fisiout e nerz ar re all. Mar d-oc’h breman lezirek e-kenver ar pez a zell ouz-hoc’h, piou a lakai he boan evid-hoc’h enn amzer da zont ? Breman ann amzer a zo mad dreist.

Setu breman ann amzer vad, setu breman deiz ar zilvidigez. Na gwasa tra evid-hoc’h, siouaz, koll ann amzer, pa hellfac’h he lakaat da dalvezout evit gounid ar vuez a bado da viken ? Amzer a vezo, e c’houlennot eunn heur evit distrei war ann hent mad, ha ne ouzoun ket hag hi a vezo roet d’e-hoc’h.

6. — Allaz, va mignoun ker, dioc’h pebez spount, dioc’h gwasa tra ec’h hellfac’h en em viret, ma ho pe bepred aoun rak ar maro, ha ma vec’h bepred war evez ! Likit breman ho poan da veva ker mad, ma ho pezo muioc’h a abek da veza laouen eget da gaout aoun, pa zeuio ar maro.

Diskit breman mervel d’ar bed, evit mac’h hellot neuze beva gant Jezuz-Krist ; diskit breman ober fae euz a gement tra zo, evit mac’h hellot mont rag-eeun da gavout Jezuz-Krist ; kastizit breman ho korf dre ar binijen, evit mac’h hellot neuze kaout kalz a fizians.

7. — Den dall ma’z oc’h. Perak e kredit-hu beva pell, pa n’euz ket touet d’e-hoc’h eunn dervez hep-ken hed-da-hed ? Rag a hini a zo en em faziet, hag a zo bet distaget ho ene diouz ho c’horf pa’z edont nebeuta war evez !

Na ped gweach n’hoc’h eus-hu ket klevet tud o lavaret : Ann hen-ma’nn hen a zo bet lazet gant ar c’hleze ; hen-a-hen a zo bet beuzet ; he-man enn eur goueza diwar laez, en deuz torret he c’houzoug ; eunn all a zo maro oc’h taol pe o c’hoari; hen-hont a zo maro e-kreiz ann tan, pe dre ar c’hleze, pe dre ar vosen ; re all a zo bet lazet gant al laeroun. Dre-ze ar maro a zo ar penn diveza, ha buez ann den a dremen e-c’hiz eur skeud.

8. — Piou en devezo sonj ac’hanoc’h goude ho maro ? Piou a bedo evid-hoc’h ? Grit ’ta, va mignoun, grit breman ar mad a hellit da ober, rak ne ouzoc’h ket pe goulz e varvot, rak ne ouzoc’h ket petra zeuot da veza goude ho maro.

Keit ha m’hoc’h euz amzer, dastumit madou ne lamo ket ar maro anezho digan-e-hoc’h ; n’ho pezet ken preder nemet enn ho silvidigez ; n’ho pezet ken aket nemet evit traou ann env. Likit ho poan da c’hounid karantez ar zent, oc’h enori anezho hag o kemeret skouer diout-ho, evit m’ho tigemerint enn env, pa’z eot diwar ar bed-man.

9. — Bevit war ann douar evel eunn den divi oad a ia enn he hent hep sellet oc’h netra a gement zo er bed ; bezet ho kaloun distag ha savet war-zu Doue, rak n’oc’h ket deuet aman da choum evit mad. Etrezek ann env eo e tleit bemdez, enn eur vouela, kas ho pedennou hag oc’h hirvoudou, evit mac’h hello hoc’h ene, goude ho maro, sevel war-zu ann Aotrou Doue ha mont d’ann euruzded da viken. — Evel-se bezet great.


EVIT HOR C’HELENN.


Tostait oc’h ar bez-ze a zo digor, ha gwelit enn-han ann eskern-ze zo brein ha torret. Setu aze petra choum war-lerc’h ann den war ann douar ! Setu relegou eunn den hoc’h euz anavezet marteze ! Breman ez euz nebeut bloavesiou, pa oa beo, ne rea ken fors euz ar maro eget na rit-hu hirio ann deiz. Neuze n’en doa ken preder nemet gant he vadou ha gant he dud ; setu kement zo bet great gant-han bete mervel. Allaz ! it breman d’he di, petra e welot-hu enn-han ? Kerent ho deuz ankounec’heat anezhan hag a labour da greski ho danvez ; digoun int euz ann den maro.

Eunn dra a zo koulskoude ha n’ema ket er bez gant he gorf ; me lavar he ene, he ene a zo bet prenet gant goad Jezuz-Krist. E pe leac’h ema-hen breman ? Enn eur vont euz ar c’horf, ez eaz rag-eeun d’ann env da veza euruz da viken, pe da veza strinket evit mad e-kreiz tan ann ifern.

O ! na spountusa tra ! En em roit ’ta breman da draou ar bed ; daleit ’ta da zistrei oc’h Doue enn eur lavaret : Warc’hoaz e vezo deiz. Den diskiant, ann amzer a gollit zo o toulla ho pez ; warc’hoaz e viot gourzevet enn-han hag oc’h em a ielo dirak Doue.