|
Al leor-man ’m euz skrivet ’balamour oar ar be
Evid ar re varo ve skrivet in pace ;
Hag hen ’m euz skrivet c’hoaz, evel ar re doaniet
Gant koun d’ho flijadur enn amzer dremenet ;
Hep kounnar na gwad ru em liou ’m euz skivet c’hoaz,
Gand daero ha keun stard d’am iaouankiz, siouaz !
Nag hirvoudi na rann na goulenn nep true :
Dre ma ioul on gwallet, ha dre ioul vad Doue.
’Vel eur fubuen noz, devet he diou-eskel
Ouz ar golo rousin, a goue er fornigel,
Re dost am boa gwelet eur steredennig gaer
’Kreiz ar bruk, ’n aod Arvor, pa oann me c’hoaz er ger :
Lagad glâz, bleo melen evel zoul er parko,
Plac’h vrao oa Annaik ha rouanez ar vro ;
Dirag ho rouanez ’vel ra ar zujedi,
Me zo ’n em daoulinet evuruz dirag hi,
Ann hini ar c’hoanta hag ar muia karet,
Evit karantezuz , allaz ! na larann ket.
Klevet em euz penoz a virer da viken
Demeuz eunn dousik-koant ar c’hoanta c’hoarzaden,
Eur choarzaden lirzin lec’h ar walen eured,
Ar garante pa a kuit arog ar gened :
N’ouzonn pe on chomet henvel ouz Annaik
Gand he zello kaonvuz ha fezuz eunn tammik ;
’Vel ar pesked er mor ’bari ma c’halon eleiz
Eo chomet ann evor out-hi hag ouz ma Breiz.
Eur pec’hed marteze bea bet ken euruz
Ha vo ret d’in ober eur binijen poaniuz :
N’euz forz, gant ma breudeur kristen ’n ho fedenno
Ma goulennfout ’vid-on ar c’heun d’am fec’hejo ;
Ha Doue d’am miro : n’am euz glac’har ebed ;
Ha ma digorfe c’hoaz ar baradoz kollet,
Evel ar gwisien gwir evid ho rouanez
Vijenn c’hoaz daoulinet dirag Annaik kez.
|
