|
Bro an dud kalonek, ha gwechal ha breman,
Breiz ! Piou ’zo bet muioc’h kalonek ’vit heman ?
Ar Zaozon brein, evel bleizi, da hanter-noz,
Dre eun drubardiez, a zeuaz er ger goz.
Hogen Javre Pontgwenn oa dihun ’n e wele,
Trouz e glevaz. — Lampat a reaz war e gleze. —
Trouz binwiou-brezel !… « Zaozon en Lann-Huon !… »
— N euz ket ezom harnez d’ar marc’hek a galon —
Gouriz-ler e gleze, skoulmet war e gorf noaz,
Hag e waf en e zorn, setu-han en hent-braz
’N e-unan enep kant, ’n e-unan enep mil,
E waf hag e gleze a deo, a glei, a bil.
’Vel eur bagad denved, redet gand ar meser,
Ar Zaozon, diwadet, ’zo bountet en kreiz-ker.
Ar vez, en o c’halon, en-divez, a zavaz :
— « Mil den ’omp o souza dirag eun den en noaz !
« Archerien ! prim an taol, ’raok n’arruo skoazel !
« Pa n’omp kadarn a dost, bezomp kadarn a bell ! »
Eur zeaz, hi reud ha lemm, penn e c’hlin a dreuzaz :
Marc’hek Javre Pontgwenn, dre ar boan ’vranskellaz.
Ar zeaz ’n e c’har, ha c’hoaz, e gleze ’ lugerni,
Souza reaz, goustadik, bete moger e di.
Hag ouz ar voger c’hoaz harpet e roe bec’h,
Ken a zeuaz an nerz da zilezel e vrec’h.
Mez ar Zaozon brema, kalz nebeutoc’h nec’het,
A dostae, rummuz, o bouc’haliou zavet.
⁂
Siouaz ! na finvez ken, marc’hek Javre Pontgwenn,
Gand eur Zaoz digalon eo troc’het d’id da benn.
Mez en douarou Breiz ’zo c’hoaz had eveldoud :
Sevel ’rei meur a wâz — Doue, ro d’ê galloud ! —
Hag ar gwad a redo ’vel an dour a dremen :
Peurbaduz eo hor c’houn ! Peuc’h d’id, Marc’hek Pontgwen !
|
