Eur wech c’hoaz ar pôtr a zell ouz ar merkou. Skoret, eoriet eo ar vag !
— Saïg ! Saïg ! eme ar pôtr, dihunit !…
— Petra ? petra ?
— Ar vag n’ac’h a ken war an a-rôk.
— Er merkou out ?
— Ya, gwelit hoc’h-unan.
— Krog out er garreg.
— ’Gav ket d’in. Bejin marvad, eur zac’had bejin.
— Dihuni ar re all ? Arabad… Amin ar gouel bras da welet.
Ha Saïg a chachas war ar greling.
— Pounner an diaoul eo !… Ec’h eomp da goll hon nozvez… Amin ar gouel stê… Dihun ar re all… Savit, pôtred !
An daou vartolod a wiskas o forpant.
— N’eo ket red, pôtred… tomm a-walc’h ho po bremaïk : aman a zo eun dra bennak da chacha diouz ar mor.
Hag ar pevar den a chache : ho ! ho ! ho !
— Daoust petra an diaoul a zo e-barz ?… petra ?… Birviken ne c’hallfomp tenna ar roued er vag, birviken !
Kement ha kement evelkent o deus chachet war ar greling, seblantout a ra d’ê penôs an drag a zo diskrog.
Eun tammig ehan.
— Da vihana ar roued ne vo ket kollet, nag ar fard. Echu an diskuizadenn.
— Eur c’hrog all, pôtred !…
A-nerz o c’horf o deus chachet.
— Ya, va, distag eo…, d’emp eo… sevel a ra d’an nec’h !… Ho ! ho ! ho !
Setu ar perch [1] war c’houre an dour.
— Tè !… sell ! eme unan eus ar vartoloded, sell ! eur vorgazenn !
- ↑ Perch, perche de bois de la grosseur du bois qui maintient le chalut sur le fond, de manière à râcler le sable de façon uniforme, sans heurts et sans à-coups.
