Pajenn:Almanak Breiz Izel (1872).djvu/93

— 91 —

Peb-tra zo mad : un tranch, ur bal,
Ur gontel, ur falz, ur vouc’hal,
Ur fourc’h-houarn, pe ur penn-baz :
Hon zado gant-hè ’c’honeaz.

Deut pep-hini gant he venvek :
En dorn ur Breton, baz-pennek
A zo un arm gwal-dalvouduz ;
Baz en awell ! iudet spontuz.

Bep beure, grêt ho pedenno :
Skoët neuze, torret penno,
Hep keun a-bed, ’vel diaoulienn ;
Ann dud-se n’int ket kristenienn.

Tud dislonket gant ann ifern,
Marwet holl ; un de hoc’h eskern,
Hadet dre-holl en parko Breiz,
A roï ’kerc’h ha gwiniz a-leiz !

Allas ! na eûz ket da lâret,
Rèd eo trec’hi, mar na garet
Gwelet ho pro, ho pro gaer Breiz,
Et gant enebourien ho feiz ;

Ho tier tanet, diskarret,
Ho kezek hag ho saout laeret :
Rag na lezfont ganec’h netra,
Rèd vô d’ec’h mont da glask bara !

Oh ! sonjet mad en kement-se,
Ha lavaret d’in me neuze,
N’eo ket gwelloc’h kant gwez merwel
’Wit ho fe, ha wit Breiz-Izel ? —

War-zav eta, tud kalonek !
It pep-hini gant he venvek,
Em gannet ’wit ho re, ho pro ;
Mar marwet, kaera da varo ! —