Kaer ou devoé hastein ha ridek, é oé ataù er spontaill ar ou lerh, ha sél guéh ma koéhent é tosté dehé : « Rouik ! Rouak ! Rouik ! Rouak ! brr ! brr ! »
Arriù é neoah en deu jiboésour get en hent-kar ; n’en dint ket mui pél a zoh er gér, donet e hra dehé un tammig kalon…
É korv ur berrig amzér é mant é toul dor ou mestr ha kentéh én ti. Souéhet é huélet é zeu veuel é tihostal ha goleit a huiz, Julian en Dantek e houleu geté : « Petra e zou ? — Kar-en-Ankeu, er mestr ! É ma Kar-en-Ankeu ar on lerh !… Chetui ean é arriù ér porh » Kentéh ol en dud, dastumet eit filaj é ti en Dantek, e saù skontet, eit gout petra e zou. Meit ne huélant na ne gleùant nitra, ha prest-ind de sellet en deu veùel él tud amoédet ha d’hobér goab anehé. Neoah goudé un herradig amzér e kleuer un hoahereh sklintin étal er fenestr : « E ! E ! E ! E ! » Ol er filajerion e héris, hag e hra sin er groéz. Er merhed hum daul ar ou deuhlin : « En diaul, emé d’int, é ta ar n’omb ! »
Pautred ha merhed, deit a Valoré pé a Vranzar de filaj d’er Stanguen en noz-sé, e hortas saù-hiaul de vonet d’er gér. En déieu arlerh, ne oé konz ér hornad abeh nameit ag er péh e oé arriù get Leich Berchennik ha Job Malardé. Ol en dud e gredé ou devoé kavet spurmanteu en noz-sé é Man̄né Gugan.
Un dén hemb kin e devehé bet gellet difari er réral, Matelin Fistoulik, er luemmour koutelleu a Hoareg. Matau en doé en dé-sé ér Gémené lueminet marsé kant koutel, sizaill ha kizel ; mes lonket en doé er héh dén kement a chopinadeu-chistr, ma chomas bet hantér-noz ramblet doh tor Man̄né Gugan en ur vonet d’er gér. Pe saas, goudé un huniad-kousket, ean e huélas deu sked é tremen dré er lann : « Jiboéserion, emé en dén, pe hrehen un dro kam benak dehé ». Ha chetu ean é lakat kentéh é verlim de droein hag e pouizein arnehi a ol é nerh get ur pikol koutel, en ur bostal ar un dro arlerh Leich ha Jobik. Trouz er rodeu hag er fulad-tan e saùé ag er velim en doé groeit de veùelion en Dantek ridek ker fonnapl d’er Stanguen.
Marù é guerso Matelin Fistoulik, hag alkent e kavér hoah, mar a noz, spontailleu é Man̄né Gugan.
Me hamarad Joachim.
