hag hé hemér, éndro arlerh, hemb torrein er pas ; de laret é, hemb mankein én dans. Mar zéh de ben ag er gobér, é vezeh lausket de vonet kuit dohtu.
Mes, é han d’arrest, mar faut d’ein laret me sorhien, rak, marsé, hui grédehé é hon forh abil, ha hui hel bout sur penaus ar er poént-sé, ne houian nitra agren.
En noz-sé enta (noz foér Laoulan, eit laret just en termen), en ur groéz hent étal Treskorn, ar hent er Gémené, émen ou doé en akoustumans de n’hum dolpein, en hum gavé ur réjoéisans vras (un éred marsé), get ol er horriganned ag er hornad. Ré koed Treskorn, koed Kerzan, koed Kodu, ré lann Lokrist, lannegi Silieg ha réral hoah, pe zigoéhas d’un dén bos arriuein é kreiz er joéiused-sé.
Mar hues él d’ein, kleùet forh sorhienneu, ne hues ket taulet eùé é vé énné berpet unan bos, pé kam, pé borign, pé dal ?… Faut krédein é oé d’er hours-sé, forh tud maheignet. Dam ! Nezé er bleidi en doé amzer bourabl ha nivéret e oé er bed anehé, hag en dud péchanj, eit hum zihuen, e vezé goalauzet d’er lon̄ned-sé.
En dén bos-men, hag e hues kleùet konz anehon marsé, pe larein d’oh é hanú : Job Kachéch, kemenér é Kénépéon, e oé chomet, eit inourein mat er foer, betag en devéhan, é tavarneu er vorh, hag e zé d’er gér diskonfort kaer, ponnér er pen meit skanù er ialh, hag open, fariet en doé ar é hent. Paset en doé él léh arriù, pen dé guir, é oé étal Treskorn. Mes, mar oé un tammig mèu, mar doé guélet « Michel » édan er chopin, el mé larér, en un taul chetu ean divèuet ha bamet ar un dro é huélet kement-sé a zeverrans d’er hours-sé ag en noz. Mes, allas ! ne oent ket bet hir é chonjeu ; kentéh, chetu ean gronnet a gorriganned ha stleijet er fest, droug ha mat geton.
Er son̄nen ne oé ket ag er ré kaeran. Tér gonz hemb kin : « Er lun, er merh, er merhér », ha ne oé ket ret bout forh digor a spéred eit hé diskein en ur bér amzér.
Monet e hré en treu ag er guellan : « Er lun, er merh, er merhér, hag er bos e ié de hél. « Jip d’un tu, joup d’en tural ».
« Er lun, er merh, er merhér ! » Mes chetu tèr ér zou é ma é toruein en tér gonz-sé, ha torret é ben hag é ziskoarn ken en dě boaret, ken ne houi ket petra e lar kin, hag er son̄nen ne chanj ket tam…
« Tuchentiled, e lar ean, ben er fin. mar plijehé genoh me cheleùet : Hou son̄nen e zou braù, braù memb, mes nen dé
