Pajenn:Ar Born - Sorhienneu ha Farseu koh er Hornad, 1925.djvu/31

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 29 —




14. — EN DIVROEDIGEH


Er hlenùed e hra er muian droug ér vro, hiniù en dé, a drest pep tra d’en dud iouank, e zou en divroedigeh, en diléz ag er mézeu eit monet d’er hérieu bras.

Ne gonzan ket ag er goased e ia pelloh, un herrad amzér, de hounid ur blank muioh eit donet éndro, de bep kours, devat ou zud de zegas dehé ou gounideu. Nann ! Deustou dehé neoah bout liés hoèh bras ag en droiadeu-sé, kenklous a zivout er relijion él a zivout er iehed. É héli tud galouz é cherrér gal, él é héli tud hemb fé é kollér er fé. Nag é véhent tud a gonportemant mat, iahoh é bout ar er mézeu, en ér bras, eit er hérieu-sé é lonkein huan fal ha lous, ha kousket d’en noz en un toul enk ha tioél benak (ré gir e vehé réral), émen kant ha kant én ou rauk en des cherret er hlenùed-séh (poitrinaire), hag émen é mant sur d’er cherrein eùé d’ou zro ; eurus hoah ma ne gousiant ket arlerh ou zud ér vro, pe zant éndro. Eit en dud iouank hag e guita eit mat, é ma hoah goah en treu, rak en darn muian ag er ré-zé ne saùou ket tiegèh erbet, de laret é, ne ziméein ket. Keneveit-sé me larehé: « Mat e hrant monet kuit, frankoh e vou d’er ré e chom drémen, hag er Vretoned e stankou ér léh aral. » Doh en tu aral kement-sé e chervijehé de huennat er vro mar dehé er ré fallan kuit, mes allas ! get er ré fal é ha er ré vat, tud hag en dehé groeit menajeu mat drémen ha ne hreint nitra meit hum gol ér hérieu bras-sé.

Kalz a barrézieu, en darn muian, eit nepas laret en ol, e zou skoeit d’er hlenùed-sé : en divroedigeh, ha parréz Guern muioh hoah eit han̄ni ; chetu perak ér barréz-sé, guéharal kent mat ha ken kristén, é ma bremen goanneit mat er fé ha kreskeit en dirol. Ur barréz neùé eit en dianvézour.

Dam ! ne gleùet ket laret bamdé : « Fondet é er vro ; er Halleùed e hounid ar er Vretoned é kement léh e zou ; en tachenneu, er plaseu e ia get en dianvézourion ; tuchant d’er Breton é ma kollet é vro ». — Penaus ne vehé ket en treu elsé pen dé guir ni ia kuit eit rein léh d’en dud-sé hag e gav é ma kerklous er vro-men él ou hani ; keneveit-sé nen dehent ket dehi.

Ia, fondet é er vro sur, ha fondet e vou hoah muioh mui, mar zalh en dud iouank d’hé dilézein, er vistr de rein ou homenanteu de dud a léh aral, a véz bro ; en ol, pé en nivér