« Hanen, emé en Tad Eternel, e zou sant Hipolit hag en al e zou sant Krépin. »
Nezé é ma lausket sant Hipolit donet ér baradoéz ; sant Krépin e oé ret dehon monet ér méz, meit deit chonj d’en Eutru Doué en doé groeit dehon ur boteu lér él nen debé ket groeit han̄ni aral kin. Ean lar de sant Pér : « Pas, n’er laket ket ér méz abalamor d’é vechér ».
Elsé, él ne vezé ket gellet er lezel er baradoéz nag er lakat ér méz, é ma chomet é toul en nor. Ha chetu perak nen dé ket mui sant Pér é toul-dor er baradoéz, meit sant Krépin.
« Mar hur bé en eurusted de vonet un dé de huélet, er péh e zéziran d’ein ha d’oh eùé, ni er gouiou. Ama ? »
Me moéreb, anpert él un dreín, meit ké dehi devout laret un istoér un tammig direspet, e lar d’ein : « Me ni, digoret hou livr ha lénet d’emb buhé sant Hipolit, revé er huirioné. »
Me reskond dehi : Ben arhoah, me moéreb, ben arhoah ».
Isidor er Sorhiennour.
Sant Salaùen, roué Breiz-Izel a drebad er blé 857 bet er blé 874, e zou bet inouret bras guéharal e Laoulan. Ér Mehér e oé bet martiriset, revé ma larer : er peh e zou guir, ér Mehér e es bet pél amzér un ilis parréz en inour de sant Salaùen.
Er sant men e zou inouret hoah hiriù en dé é kalz a barrézieu ag hun bro, a drest peb tra e parréz Guern, tostik tra de Laoulan.
Ma tigoéh genoh mont dré en hent bras a vorh Seglian de vorh Guern, hui e gavou tost d’ur hoeh hanùet Sar ur chapél saùet ar lein ur voten ha diazéet sonn ar er roh, kenaveit-sé é vehé oeit de rudellat pél-zo amzér ; eit plénat en hent bras, red-é bet trohein er man̄né naù pé zék troéted hemb kin doh chapel sant Salaùen. Kement-sé ne vir ket dohti a chom hoah énou, plom mat en é saù ; seblantein e hra laret d’er ré e dremen dré en tachad-sé : « Saùet hou pen, perhindour, a ziarlué e teit d’oh sekour. »
N’en des ket kalz a gérieu doh tréù sant Salaùen ; ma n’en dé ket bras ranteleh er sant-men é Guern, diforhet mat é doh er réral get goéh er Sar, goéh er Fretu, goéhieu ag e zisparti azé bro er Guernadeu doh er vro Pourlet.
