Pajenn:Ar Born - Sorhienneu ha Farseu koh er Hornad, 1925.djvu/45

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 43 —

perak e oé bannet er benblouzat avaleu milen-sé, e laras d’ein : « Penaus, n’er gouiet ket ? — Naren…

— Ama, en dra-sé e zou er mellad. » Goudé e ia ol en dud er ger, gé ha koutant ; lod en des bet katéù, réral avaleu, réral kogeu ha kavet en tu d’hober deverrans arlerh bout groeit o devér é kevér en Eutru Doué ha sant Salaùen. — Kerhet den ovéren de chapél sant Salaùen ben er blé, ha hui e huélou mar laran geu.

Mari-Job.




20. — KAH SANT-HERVEZEN


En ol en des kleùet konz liés, kerklous él d’ein me unan, a fablenneu er boulom Lafontaine. En ol en des kleùet ataù konz a sorhien en ui hag en doé doet er goaz. Unan e oé de vitin, kant e oé ben en noz, grés de laréieu é hroeg (é voéz) hag hé homérezed. De laret é, grés de végeu fal er merhed.

Ne houian ket mar dé guir en istoér-sé, mes me hanaù unan, haval dohti, hag e zou er huírioné pen d’er ben. Mar hues er volanté vat de me cheleùet, me zou é vonet d’hé hontein d’oh él mé ma.

É Sant Hervezen (pé Sant-Herven) Lignol é oé guéharal ur halve hanùet Kolaz. Ne oé meit ton hag é voéz ; oédet mat e oent ha kroédur erbet dehé, eùé él er lod muian ag en dud ér gondision-sé, é oent un tammig amiod. Ou haranté e ran̄nent étrézé hag ur hah bras, du, bleùek, ou doé. Ur hah ag en asortemand « Angora » hag er lon-sé hanùet: « Mirouch », e oé disket d’hobér lod kaér a droieu, drest peb tra, d’anbrug é vestr, bamnoz, é tonet ag é zeveh.

Un noz mé oé tioéloh eit en ordinér, é pas a dréz lan goeh-er-hor, Kolaz e huel un dra benak é vouljal émesk er lann : « ur had, e lar ean, pé ur gounif. Un tam kig eit er boufam, » ha ean de dorrein arnehon, ar é nerh, get er rivlen e vé berpet get er galvizion. Lahet en doé ean kri past. Mes, allas ! pe ias eit er cherrein er lon lahet-sé e oé er peurkeh « Mirouch. » Ia, Mirouch hag e oé deit, hemb mank, él dalhmat, én arben dé vestr, e oé inou astennet hemb buhé ; redet é vanbreu get en taul hemb truhé en doé reit dehon en hani er haré er muian. Peurkeh Mirouch !…

Hoant en doé Kolaz de ouilein. Er laret d’é voéz ? — A ! pas, ma ne fallé ket dehon bout gourdrouzet, skandélet muioh eit