« Ta, ta, ta ! e lar Katel, er gohan hag er goméran anehé rah, « erhoalh a dreu e zou bet laret étal en auglen men ha nen dint ket oeit pelloh. Ne gorna ket en aùel é bég un dén pe ne gar ket : na ne hrei ket muioh, get hou treu kuhet hui mar bé ret. Ne hues ket dobér de gavet eun. » Ama ! e lar Suzann, ha ne oé ket eit derhel kin, Kolaz er halvé en des laket un dén en nihour é tonet ag é zéveh. Più en dehé krédét é oé haneh un dén ker kri-zé ? »
« Han̄ni erhat ! » e reskond en ol souéhet.
Pemp minut arlerh nen des ket mui dén étal en auglen ha kér abéh e hout en doéré blaoahus-sé.
Ben kreiste er gouiér ér Guémené. Ben en noz é oé er iondred-korden é ti Kolaz doh er gortoz d’arriù ér ger, ur ranjen hoarn geté prest kaér de lakat ar é zivréh, revé er mod.
Kolaz é huélet er jandarned en é di, hemb gouiet perak, e chomas sklaset. Più ne iein ket un tammig benak é huélet ur jandarm ? En dud-sé e zou lakeit, get ur chonj mat, eit ranjein er ganaill, en dud fal. Mes gouiet mate hramb penaus, doh er ganaill nen des ket de hounid, pas ur jandarm muioh eit un al, eùé, er laboused-sé e vé lausket a kosté mes en dud adrés, en dud a féson ne vent ket pardonet guéh erbet, kentoh hoah é tapant meur a huéh prosézeu sot hag inosant. Chetu perak nezé en niver brasan ag en dud, él léh kavet respet ha karanté eit ur jandarm nen des nitra meit doujans. Ne laran ket muioh.
Kolaz enta e hirisas é huélet en dud-sé en é di, mes kentéh er brigadié e houlen : « Hui é Kolaz er halvé ? »
« Ia », emé ean, souéhet muioh eit mui.
« Mat », e reskond er jandarm, get é voéh huerù. « Revé er lezen, adal bremen, hui zou prizonér, » ha ind, ou deu, d’er ranjennein.
« Mes e houlen Kolaz tréhet, petra em es mé groeit ? »
« Petra e hues hui groeit ? Maleurus. Ne hues ket lahet un dén en nihour ? Ha hui e houlen hoah petra ? e lar dehon éndro er brigadié get ur voéh él er gurun. « Goulennet get hou moéz amen ar en dachen ma nen dé ket guir, hi hag en des bet er galon hag en nerh d’hou tisklérien revé hé devér. »
Deit chonj de Kolaz en devout laret d’é voéz, en noz érauk, en doe lahet unan él léh laret en doé lahet er hah, eit en dehé paset braùoh en treu, ean respond d’er brigadié get ur voéh kriù ha ferm, él unan hag e zou en é zroed : « Pardon, eutru brigadié, m’em es laret de me moéz en devout lahet unan, mes pas en devout lahet un dén. » « Ne gonprenan ket nitra
