Abaoue m’eo deut sklerijen ar relijion gristen betek ennomp, e ma ar c’hiz d’ober goueliou ha lidou kaër da genver deiz ginivelez Hor Zalver.
Ar mesvierien, deuz o zu, a rank ive renta enor d’an deiz benniget-se, oc’h eva, muioc’h eged ar rezon, deuz louzou marvel an doue Bakuz. Red eo benniga ar Mabik Jezuz, emezo, gant gwin-ardant da zeiz e c’henivelez. Fanch ar Brun oa unan deuz ar re-ze ; gwelet ’vije aliesoc’h en hostaliri eged en iliz.
Gouel Nedelek a erruaz er bloavez-se, d’he boent ordinal, Fanch a wiskaz en deiz-se, e gaërra gwiskamant : eur vesten dibouloud, eur bragou a c’hiz nevez hag eun tok kastor war e benn ; e voutou koat a gasaz gantan abalamour m’oa louz an hentchou.
E gustum oa beza d’an eil zon er bourk, abalamour da dapout eur banne bennak araok an oferen ; mad, en devez-se, en em gavaz eun tammik war an divezadou. Ober a reaz memez e dro er bourk heb eva eur banne.
Dribi ’reaz dillo e lein. Goudeze ne jomaz ket da neuennad war dro ar gear ; re a brez en doa da zizrei d’ar bourk, rag e c’horlanchen oa sec’h. Eno en em gavaz gant e vignon, Yan ar Gosker. Eur pennadik ’oa n’oant ket en em welet, ha setu perak oa kaoz ganto diwar-benn an dra-ma hag an dra-hont. Meur a vanne a ioa lonket asamblez araok ar gousperou, ha p’ oa deut ar c’houlz da vont d’an iliz, hon daou vignon a vranskelle dija war o divesker.
Ar gousperou ne badaz ket pell ; mez Fanch ar Brun oa inouet evelato en iliz. Ne deuaz ket kalz a bedennou deuz e c’hinou, rak e spered oa atao en fons ar weren. An doue Bakuz n’ehane da lavaret d’ezan dond d’e welet adarre.
Fanch ar Brun a zentaz ouz ar c’huzulier fall ; mez Yan ar Gosker, finnoc’h eged e vignon, a zizroaz d’ar gear, raktal echu ar Gousperou. Fanch ne jomaz ket evit-se heb kamarad : pa vez kistion da eva lagout, e vez kavet ato mignoned deuz an druill.
N’eo ket awalc’h kana, red eo c’hoaz diskana ; n’eo ket awalc’h ken neubeut eva hag eva atao ; red ’vez ive dizrei d’ar gear. Dizrei a zo eaz awalc’h, pa ne vez ket great re vraz karrad ; mez ar paourkeaz Fanch ar Brun en doa ankoueet peur ehana.
Pa eaz da zonjal dont deuz an hostaliri, e vennaz kweza war e benn e fonz an hent braz ; dre eur chanz, an hostiz a c’hellaz hen harza e poent. Setu ma c’hellaz mont eur pennadik c’hoaz heb koueza.
Kenta hini a erruaz gantan var e hent oa eur paotrik daouzek vloaz :
— Hola ! Brun koz, emezan, gwall-garget oc’h-euz evit doare !
— Petra leverez, mec’hiok bihan ? eme Fanch, en eur zevel e droad da zonjal tapout eur paotrik. Mez e-lech mont deuz bizaj an hini bihan, ar votez koat a ieaz deuz fri Fanch e-unan… ker brao ha ker just, ma strinkaz ar gwad outan. E pemp munut, drem Fanch oa holl ruziet gant e c’hwad.
Ar mousik bihan na skuiz o c’hoarzin goap deuz Fanch ar Brun dont da veza ruz e berr amzer.
Eur pennadik goude-ze en em gavaz penn-oc’h-penn gant Loeiz ar Vereuri :
« Sell ’ta, eme Loeiz oc’h ober eun abaden c’hoarzin ; piou an diaouskel ’zo bet o liva da vizaj e ruz ? »
Evit respont, Fanch ar Brun, pehini n’oa ket eat e gounnar kenta
