Antronoz d’ar beure, ar Marmiton koz a zihunas kerkent ha pemp eur ; e fuzul gantan en e zourn, e c’hortoze ar razed hag al logod da zont. Met, allas ! an deiz a deuas a-raok ha… C’houiltouz a deuas ive, tiz warnan.
— « Ac’hanta, paotr, hag ar razed ? »
— « Hini ebet n’em eus gwelet, aotrou. »
— « Ha, koulskoude, n'ez peus ket kousket ? »
— « Sellit ouz va daoulagad. Ruz-tan int ; skuiz oun ha gounit mat em eus graet va eiz real. »
— « Deuet oun da gerc’hat an traou, ha d’o c’has d’ar gegin. Gwelloc’h e vezint eno. »
— « Ya, evel just, aotrou ; ezomm a vezo anezo eno. »
Ar C’houiltouz a zigoras an armel ha, strafuilhet-oll, e welas e oa goullo plad ar c’hig leue ha pod ar viou.
— « E pelec’h eman ar c’hig leue a oa war ar plad-man dec’h da noz ? »
— « Ar c’hig leue, aotrou ? »
— « Leue da-unan ! Hag ar viou fritet, petra ’peus graet ganto ? »
— « Me, me… me… ne ouien ket petra a yoa en armel dec’h da noz, aotrou, va mestr. »
— « Kousket ez peus ! N’out ket lavaret n’ez pefe ket ! »
— « Ya, e-pad eur pennad, n’ouzon ket pegeit. »
— « Mantrus eo evelkent ! Laket e vezin war an douar noaz gant ar razed daonet. »
— « O, aotrou, n’eo ket ar razed eo a laer ac’hanoc’h bemnoz en doare-ze. N’oun ket evit lakaat an dra-ze em spered. Eur raz a zaou droad a gredfen kentoc’h eo a zo oc’h ober an dro-lip d’oc’h evel-se. »
— « A gav d’it, Marmiton ? »
— « Kredi a-walc’h a rafen hep beza sur. »
— « Piou, a gav d’it, a c’hellan tamall ? »
— « N’eo ket gant an dour a ev bemdez Bruchedig eo e teu da veza ken ruz e benn evel m’z eo. »
— « Kaout a ra d’it eo hen ?… »
— « A ! aotrou, ne ouezan netra, met bemdez e welan ar paotr o vont alïes d’e gampr, a-greiz pep greiz ; ha diou pe daer gwech em eus gwelet e oa anat eur bane warnan. »
« A-walc’h e teus lavaret !… Grik ebet ken ! »
An daou baotr koz a bignas. Ober a reont an neuz d’en em rendael da vat ha, war e veno, ar C’houiltouz a oa o vont da rei e gont da Varmiton, dre m’en doa lezet ar razed da lonka ar c’hig hag ar viou fritet.
Bruchedig a c’hoarze. Mont a reas a gostez, er-maez eus ar gegin, gant aon na vije diskredet eun dra bennak warnan.
— « Ma ! a lavaras perc’hen an ti d’e geginer koz, p’eo gwir n’out ket evit diwall ar razed, em-berr ez i da gousket, ha Bruchedig a yelo adarre d’o diarben ervat. »
— « O, a lavaras ar c’heginer bihan en eur vont en ti, an neb a garo a yelo ; evidoun-me, n’ez in ket. Me ’m boa bet re a aon en noz all. »
— « Ma ! eme C’houiltouz, me n’ez in ket ive, a c’hellit kredi ; gwelloc’h e vez ganen gwelet ar c’hig lipet, eget tremen eun nozvez wenn er c’hao. »
Koulskoude, an noz a deuas. An daou geginer hag an diou vatez, goude beza kempennet an arrebeuri hag ar benviachou kegin, a yeas d’o gwele, war-dro dek eur. An aotrou, pell a oa, a ziroc’he en e wele tomm.
Eun eur goude, an ti a oa sioul ; ne gleved nemet trouz an avel o sourral en diavaez. An aotrou, gouestadika ma c’hellas, a ziskennas gant an dereziou beteg ar c’hao.
Bruchedig ive, goude beza graet eur c’housk c’houek, a heulias roudou e vestr hag, e-kreiz an denvalijen, e kavas trumm an armel goz.
He dibrenna a reas gant eun alc’houez en doa d’ezan e-unan ; tapa a reas trumm krog en eur mellad tamm kig rost, hag e oa o vont da lipat eur pakad chokola, pa welas eur goulou o tont eus a-drenv an armel. Redek a reas war-zu an nor, met n’en doa ket bet amzer d’he digeri pa dapas ar mestr krog en e vrec’h.
Kaer en doa al laer hopal, re ziwezat e oa, ar paotr koz a zalc’he krog mat. Marmiton, strafuilhet dre e gousk, en em gavas war al lec’h e korf e roched, hag a-daou e teujont a-benn da dapa ar raz bras ha d’e lakat er goudor en eur gampr, da c’hortoz an deiz da zont. Staget e voe d’ezan e zaouarn a-dreg e gein hag e zivesker liammet a zoare.
Pa deuas ar beure, C’houiltouz ha Marmiton a yeas da gaout ar c’hanfard, e-keit ha m’edo ar vatez o kemen da dad Bruchedig dont rak-tal d’an « hôtel ».
An Tad, p’en em gavas, a intentas ervat ouz e vab, evel e oa dleet, hag a c’houlennas pardon evitan digant e vestr.
An aotrou C’houiltouz n’oa ket eun den drouk ; pardoni a reas d’ar paotr e laeronsiou, nemet e kasas anezan er-maez eus e di.
Abred pe ziwezat al laer a vezo tapet.
Loeiz ar Floc’h.
