Setu hi ama, va zad. (Astenn a ra d’ezan paper-parch.)
An dra-ze eo !… An aotrou Herve a Never e penn an dennerien… Hor c’henderv Eud a Vourgogn a ziouallo aochou ar Sen, epad ma vezo an Aotrou kont a Zant-Pol o sturia soudarded ar c’hreiz… Piou eta a ziouallo ar zoudarded dalc’het e mir ?
Kredet em eus e rache mad an A. Gui a Zampier kemeret warnan ar garg-se ken pounner ha ken risklus ; evit-se ec’h en em zalc’ho e kuz er c’hoadig a zo war bordig ar ster a zigas dour da zouveziou ar c’hastell.
Gwelet a ran, va mab, hoc’h eus pleustred mad peb tra Koulskoude, e pe leac’h e lakaot ar zoudarded war varc’h ?
Va-unan, Aotrou, em eus sonj d’o ren, gant sikour Renaod, kont a Voulogn. Ni en em stigno war hend an Normandi, evit mont war-lerc’h ar re a falvesfe ganto tec’het, ha, mar bez red, skoazella askell gleiz hon arme.
Ho toareou, va mab, a zo re eun den gwiziek meurbed er vicher, ha neket ’ta, aotrou Eud ?
