c’houzoug eur jaden hir. An den na lavaras netra hag a gendalc’has da vont gant e hent. Eur pennad goude e klevas evel eur vanden dud o c’hoarzin. An tremener a hastas ober sin ar groaz, ha ne glevas mui netra.
Seiz vloaz goude maro Gwitourius, daou goueriad eus a Gerroudoual a ’n em gave diwezat o tont d’ar gear ; bet oant o pardona er Relek. Dek heur noz e c’helle beza.
Ar c’hosa anezo a yoa perc’hen en e dra. Job ar Goff a read anezan ; egile oa Ivon ar Blez, mevel e kear Job, tud a zoujanz Doue o daou.
En eun taol kount, o sevel e benn, Job a wel eur c’houlaouen war ar Roc’h Trevezel.
— « Sell ’ta, Ivon, emezan ; daoust ha na welez ket eur pez goulaouen du-ze war ar menez ? »
« — O tanfoueltr ! eo avad, Job ! Daoust ha petra eo kement-se da lavaret ? »
— « N’ouzon ket. Eun ene bennak e poan, kredabl !… »
— « Sell, sell ! Ema o loc’h ! Erru eo war-zu ama, a ve lavaret. »
E gwirionez, ar c’houlaouen a nije dreist kein an Arez, o vont war-zu ar zav-heol.
— « Daoust, eme Ivon, da beleac’h ema o vont ? »
— « Da iliz Itron-Varia ar Relek, marteze ! »
— « Ma lavarfemp eun De profundis evit peoc’h eneou keiz ar Purkator ? »
