Saludi a reas adarre ar pez divalo a yoa livet war an nor ; ne reas van ebet avat ouz an hini a yoa en tu deou.
Dizale ec’h en em gavas gant eun aotrou bras, gwisket kran, douget gant eur pez marc’h du.
— Deiz mat deoc’h, va den, a lavaras an aotrou.
— Ha deoc’h, va Mestr, a lavaras ive dioc’htu ar c’houeriad.
— Gouzout a ran eus peleac’h e teuez, ha petra zo war da spered oc’h ober dies d’it. Bet out a-ze e ti an Aotrou, da Vestr. Lavaret en deus d’it e ranki paea d’ezan eun toullad mat a arc’hant en jeiz dez-ma, pe e lakaio foar war da arrebeuri ha da venviou labour ; hogen, n’ec’h eus tamm arc’hant ebet ha n’ouzout penaos en em gemeret evit kaout.
— Re wir eo an dra-ze, siouaz !
— Ac’hanta, me fell d’in rei skor d’it, abalamour m’out bet dereat em c’henver.
— Eun den madelezus oc’h ; hogen, me garfe gouzout gant piou em eus afer.
— Me eo an hini ac’h eus gwelet e skeuden du-ze war an nor, an hini ac’h eus tennet da dok d’ezan araok hen ober d’egile.
— Ya ! ya !… Hogen, aon am eus na deufac’h da c’houlen diganen eun dra bennak grevusoc’h eget an an dra-ze ; hervez ar pez a gonter, peurvuia e c’houlennit goasoc’h.
— Penaos ?… Penaos ? Tra ! rei evit kaout, n’eus netra lealloc’h, mechans ?… Paotr paour, gwel e pe stuz emaout ; petra deuio da dud da veza ?
— Mat, livirit d’in ’la neuze petra c’hoantait.
— Goulen a ran beza perc’hen war unan eus da vugale… Netra ken !
