Beza ez oa eur wech — gwechall goz — eur geriadennig hag a yea mad sur an traou enni. Doue a zelle outi gant madelez, hag e vousc’hoarz a roe frouez d’ar gwez, bokedou d’al liorzou, hag eost founnus d’ar parkeier…
Bokedouigou melen al lann treut, a zo brema el leac’h-se, a goms a-wechou etrezo eus an amzer dremenet, hep ma kredfent kalz ar pez a lavaront… Evito ez an da zisplega an histor gwirion-ma.
Sant Per ha sant Paol a yoa eun dervez oc’h ober eur bale dre ar bed evit gwelet penaos ez ea an traou. N’eo ket, avad, rak m’oa hir o fri, me ho ped d’am c’hredi, ha nebeutoc’h c’hoaz evit kemeret o flijadur eo o doa c’hoantaet ober tro ar bed — daoust ha ne gaver ket en nenvou peadra da leunia dreist muzul holl c’hoantegeziou ar galon ? — dre aked evidomp-ni, o breudeur, eo ez oant aet en hent.
Nan, nan, kredit ac’hanoun, n’oa ket ze eur blijadur evito : dilhad truilhennek a c’holoe saeou alaouret daou vestr bras an ebestel ; war ar skoaziou-ze hag a harp an Iliz hag ar Feiz, an ebestel eürus a zouge sac’h rouz ar paour, karget a dammou bara roet d’ezo dre aluzen. En o dourn ez oa eur vaz, evit en em zifenn oc’h ar chas ha n’o doa ket desket beva gant ar Garantez.
Ar glao o veza deuet da goueza evel ma ra e Breiz-Izel, munut, stagus, hor zent, trempet bete mel o eskern a jommas a zav er geriaden hon deus komzet anezi e penn ar skrid-ma.
