Pajenn:Ar Prat - Nozveziou an arvor, 1909.djvu/52

Adlennet eo bet ar bajenn-mañ
— 36 —


Kennerzet adarre evel-se Gwennole a lamm gant levenez, tenna ra ar groaz vurzudus digant e dad, hag e lavar :

— « Pareet ec’h eus ac’hanoun, Aotrou, deus da barea re-all ! »

An histor ne lavar ket muioc’h. Hogen, sur oun e c’houzoc’h pe seurt kentel a c’hellit da denna anezan. Daoust ha na c’hoarvez ket ganeoc’h awechou lavaret : « Torret eo va fenn ! Mont a ra va c’halon a dammou ? » Alies e vez lavaret muioc’h eget na ve leac’h da ober.

Zoken ha pa ho pefe kalz poan, poaniou korf, poaniou spered, rann-galon, peadra da gavout c’houero an nemorant eus ho puez, va mignoned, me ho kas dillo da gaout an Dreser bras, Jezuz-Krist. N’eo ket en aner eo bet hanvet evel-se.

Ne skuizin ket o lavaret : Roit d’ezan holl. Servichit anezan bepred da genta ; lakit anezan el leac’h kaera eus ho ti, ha n’ho pezet nep aon rak netra, na zoken rak gwaperez ho mignoned.


————