An itron gaer a reas eur zell ouz he mab, hag ec’h en em rojont o daou da vousc’hoarzin : ar mab a gave mat mennoz e vamm.
— « Gwelet a ran, emezi, n’hoc’h ket gwall zesket war ar pez a c’hellfe gwellaat ho stad. Gellout a rafec’h beza evurus, hag emaoc’h er boan hag en dienez ar vrasa, dre n’ouzoc’h ket penaos en em gemeret evit kaout ar pez a vank d’eoc’h. C’hoaz eur wech, goulennit ouz ar roue ! »
— « Ha me a lavar d’eoc’h, eur wech muioc’h i vez, ne welan ket penaos e rafen ! »
— « Mont a ran d’hen diskouez d’eoc’h ! » eme an itron adarre.
Hag hi ha kregi er ouel a c’holoe he fenn hag he diskoaz hag a goueze dre an adrenv eun tammig war he c’hein. Ar ouel-ze a yoa e seiz gwenn brodet gant steredennou aour. Regi a reas eur c’horn anezan.
— « An dra-ma, emezi, a dalvezo d’eoc’h da baper timbr evit ho lizer. Va mab a lakao warnan e hano. »
Hag e kinnigas d’he mab an tamm ouel gwenn a yoa warnan, evel timbr, eur streden aour.
Ar bugel a zispakas e beultrin, hag o veza lakeat e viz war eur gouli a yoa dioc’h kostez e galon e verkas eun dra bennak war ar seiz gwenn.
— « Gant ar zinatur-ze, eme an itron, e c’hellot goulen digant ar roue kement a gerot, hag e vezo roet d’eoc’h kerkent. »
— « Ha posubl e ve ? a lavaras ar paour kez, kouls lavaret er meaz anezan e unan. Mes, penaos skriva va goulen, ha penaos kas anezi goude d’ar roue ? »
— « O n’eo ket dieas ! eme an itron. C’houi a yelo d’an daoulin, a blego ho penn harp ouz an douar, hag a lakao an tamm ouel gwenn-ma war ho kalon. Lavaret a reot ive ennoc’h hoc’h-unan hag hervez ho c’hoant : « Dont a ran da c’houlen ho skoazel, Aotrou, me hag a zo reuzeudikoc’h eget ar prenv ; plijet ganeoc’h rei d’in ar c’hras-ma ’r c’hras ! » Hag ho peden, hep ma ve ezom nag eus dourn d’he skriva nag eus den d’he dougen, a vezo skrivet ha kaset d’ar roue. »
— « Setu aze avat hag a zo iskiz ! eme hon den. Hag e livirit e c’hellin kaout evel se kement a garin digant ar roue ? »
— « Ya, kement a gerot ! » eme an itron.
— « Da zibri dioc’h va naon ? »
— « Muioc’h c’hoaz ! »
— « Da eva dioc’h va zec’hed ? »
— « Muioc’h c’hoaz ! »
